NicO_l/Shutterstock
Het VK is de thuisbasis van ongeveer 10,8 miljoen huiskatten. Maar het aantal katten dat geen eigenaar is dat op straat leeft in het VK is tot nu toe grotendeels onbekend gebleven.
Ons nieuwe onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Scientific Stories, werpt enig licht op de omvang van deze kwetsbare kattengroep. We hebben geschat dat er 247.429 katten zonder eigendom zijn in alle stedelijke gebieden van het VK.
Ons cijfer is gebaseerd op gegevens die zijn verzameld uit vijf stedelijke steden in het VK – Beeston, Bradford, Bulwell, Dunstable en Houghton Regis en Everton – en vervolgens geëxtrapoleerd. We kozen deze gebieden omdat we vermoedden dat ze een spectrum van oneigenlijke kattendichtheid vertegenwoordigden, inclusief gebieden satisfied een hoge en lage dichtheid.
We hebben informatie gebruikt die is verzameld als onderdeel van Cat Observe, een gemeenschapsproject dat is opgezet door de Britse liefdadigheidsinstelling Cats Safety voor kattenwelzijn. Cat Watch moedigde bewoners aan om waarnemingen van katten zonder eigenaar te melden, in eerste instantie tijdens huis-aan-huisonderzoeken en vervolgens by using een app, sociale media en rechtstreeks aan het Cat Look at-crew. Het staff werkte aan het verifiëren van de informatie die de bewoners hadden verstrekt, wat resulteerde in 601 bevestigde waarnemingen van katten die geen eigendom waren.
Er zijn een paar uitdagingen bij het rapporteren van katten zonder eigendom, zoals het feit dat katten in eigendom en niet-eigendom er hetzelfde kunnen uitzien. Dus waarnemers kunnen een eigen kat 10 onrechte identificeren als een kat die geen eigendom is, of omgekeerd. Er kan ook sprake zijn van onderrapportage (omdat niet alle katten die geen eigenaar zijn noodzakelijkerwijs zichtbaar zullen zijn) en meerdere meldingen van dezelfde kat. Om deze mogelijke fouten te verklaren, hebben we iets ontwikkeld dat een geïntegreerd abundantiemodel wordt genoemd, dat de informatie van bewoners combineerde achieved bevestigde waarnemingen die zijn geverifieerd doorway het gemeenschapsteam.
Wiggle, die werd gevonden in Everton, had zijn medische behoeften verzorgd en werd herplaatst.
Yvonne Gordon, kattenbescherming, Auteur verstrekt
In onze vijf onderzoeksgebieden ontdekten we dat twee factoren een significante associatie hadden met katten die geen eigenaar waren in de gemeenschap. In gebieden achieved een grotere sociaaleconomische achterstand en een hogere bevolkingsdichtheid, waren er meer katten zonder eigendom. We hebben deze bevindingen toegepast op de rest van de steden in het VK achieved behulp van officiële bevolkingsstatistieken en sociaaleconomische gegevens. We berekenden de gemiddelde dichtheid van katten zonder eigenaar in stedelijke gebieden in het VK op 9,3 katten per vierkante kilometer, met een variatie van 1,9 tot 57 katten.
Vervolgens hebben we deze cijfers gecombineerd om de nationale schatting van 247.429 niet-bezette stadskatten te berekenen. Hoewel het waarschijnlijk niet precies goed is, vertelt onze statistische analyse ons dat er 95% kans is dat de werkelijke waarde ergens tussen 157.153 en 365.793 ligt.
Lees meer: Verplichte microchips van katten is geweldig in theorie – maar het systeem is gebrekkig
Waarom zoveel katten die geen eigenaar zijn?
Het verband tussen katten die geen eigendom hebben en sociaal-economische deprivatie is niet geheel verrassend. Eerder werk heeft erkend dat er minder katten in eigendom en niet-eigendom worden gecastreerd in achterstandsgebieden. Wanneer katten ongecastreerd zijn, kunnen populaties zich snel uitbreiden.
Er zijn verschillende factoren die de associatie tussen verhoogde menselijke populatiedichtheden en verhoogde dichtheden van niet-eigendomkatten kunnen verklaren. Er zouden bijvoorbeeld meer huiskatten zijn in gebieden achieved meer mensen, wat betekent dat er meer katten zijn die onbedoeld nesten kunnen produceren als ze niet gecastreerd zijn, en meer katten die in de steek kunnen worden gelaten of van huis kunnen verdwalen. Verder worden katten zonder eigendom beperkt door de beschikbaarheid van hulpbronnen. Er kunnen meer katten zijn waar meer mensen zijn, omdat katten in deze gebieden meer toegang hebben tot voedsel, bijvoorbeeld van menselijke voedselverspilling.
Katten die geen eigenaar zijn, zullen waarschijnlijk aangetrokken worden tot gebieden waar ze betere toegang hebben tot voedsel.
Oxana Oliferovskaya/Shutterstock
Wat kunnen we doen?
We hebben voortdurend onderzoek nodig om ons begrip van kattenpopulaties zonder eigenaar te verbeteren. De voorspellingen van ons product nemen in nauwkeurigheid toe naarmate we opschalen naar bredere geografische gebieden, wat betekent dat onze schattingen nauwkeuriger zullen zijn op nationaal niveau in vergelijking fulfilled straatniveau, waar er andere lokale verschillen in kattenpopulaties kunnen zijn. Vooral gebieden satisfied de hoogste menselijke bevolkingsdichtheid, zoals Londen, vereisen meer onderzoek, omdat ze niet tot onze oorspronkelijke onderzoekslocaties behoorden.
Desalniettemin biedt ons onderzoek nuttig inzicht in de omvang van de kattenpopulatie zonder eigenaar in het VK, en hoe de populaties van katten zonder eigenaar in het stadslandschap kunnen variëren. Satisfied deze informatie kunnen liefdadigheidsinstellingen voor kattenwelzijn hun steun richten op gebieden satisfied de grootste behoefte.
Lees meer: Het nieuwsgierige karakter van katten – en of ze echt afstandelijker zijn
Helaas, zonder een menselijke verzorger of een regelmatige bron van voedsel, h2o en onderdak, lopen katten zonder eigenaar in stedelijke gebieden een verhoogd risico op vele ziekten en gevaren voor het milieu. Hoewel de cijfers variëren, wordt de levensverwachting van een kat zonder eigenaar geschat op ongeveer 65% minder dan die van een huiskat.
Veel voorkomende managementpraktijken voor katten die geen eigenaar zijn, zijn onder meer het herplaatsen van zwerfkatten (katten die gewend zijn om in een huis te wonen, maar die verdwaald of verlaten zijn) voor wie het straatleven ongeschikt is. Niet-gesocialiseerde katten – katten die misschien op straat zijn geboren en niet gewend zijn aan mensen (vaak verwilderde of gemeenschapskatten genoemd) – kunnen worden gecastreerd en teruggebracht naar gebieden, idealiter waar een kattenverzorger is die een oogje op ze kan houden en zorgen voor eten of onderdak. Dit wordt gewoonlijk lure-onzijdig-terugkeer genoemd.
Onze bevindingen van een nauw verband tussen katten die geen eigenaar zijn en menselijke gemeenschappen suggereren dat voor succesvol beheer van de kattenpopulatie in stedelijke gebieden ook ondersteuning van katteneigenaren nodig is om hun katten te chippen om te voorkomen dat ze verdwalen.
Daarnaast is het belangrijk dat we eigenaren ondersteunen om hun katten te laten castreren vóór de potentiële fokleeftijd om ongeplande nesten te voorkomen. Ons eerdere onderzoek heeft aangetoond hoe de effectiviteit op lange termijn van programma’s voor het terugbrengen en herplaatsen van een val kan worden verbeterd door gelijktijdig satisfied gemeenschappen samen te werken om castratie aan te moedigen.
Jenni McDonald werkt voor Cats Security, een Britse liefdadigheidsinstelling voor kattenwelzijn.
