shutterstock Monkey Business Images/Shutterstock
Het woord “permacrisis” is gekozen als het woord van het jaar voor 2022, verwijzend naar een gevoel van permanent in crisis zijn. Het bedrijfsleven heeft de afgelopen jaren zeker te maken gehad met voortdurende en steeds frequentere verstoringen. Daarbij ging het om COVID-19, veel mensen die de arbeidsmarkt verlaten, geopolitieke gebeurtenissen en nu de opkomst van geavanceerde AI zoals ChatGPT.
Deze veranderingen hebben leiders, human resource practitioners, overheden en business schools er ondubbelzinnig aan herinnerd dat de enige constante is dat organisaties zich altijd moeten aanpassen. Het vermogen om te voorspellen en te leren van veranderende omgevingen wordt steeds belangrijker voor bedrijven.
Maar hoe doe je dat precies? Om te beginnen heb je flexibele arbeidskrachten nodig. Maar mensen simpelweg vertellen dat ze “flexibel moeten zijn” of “zich moeten aanpassen” is net zo effectief als mensen vragen slim, creatief of gelukkig te zijn. Mensen vragen hoe flexibel ze zijn is even onbetrouwbaar als mensen vragen hun eigen positieve en negatieve kwaliteiten te beoordelen.
Gelukkig heeft ons onderzoek een evidence-based manier bedacht om mentale flexibiliteit te trainen en te beoordelen.
Organisatieonderzoek heeft herhaaldelijk termen als “adaptief leiderschap”, “adaptieve salesforce business agility” of “wendbare ondernemingen” benadrukt als belangrijke determinanten van bedrijfsweerbaarheid en prestaties. Startups en innovatieve bedrijven moeten nog adaptiever en flexibeler zijn om het gebrek aan middelen te compenseren. Hetzelfde geldt uiteraard voor individuen in dergelijke organisaties.
De hele moderne beroepsbevolking heeft een groot aanpassingsvermogen nodig om te overleven in een omgeving waarin vaardigheden en rollen snel verouderd raken – naarmate de technologie het overneemt. Al met al is de adaptieve organisatie zonder twijfel in opkomst als een belangrijk bedrijfsmodel. Het is waarschijnlijk de enige denkwijze die met de complexiteit van moderne economieën kan omgaan.
Hoewel de meesten het waarschijnlijk eens zullen zijn over het belang van aanpassingsvermogen, is er zeer weinig inzicht in welke cognitieve capaciteiten ten grondslag liggen aan aanpassingsgedrag. Het is onduidelijk hoe deze te beoordelen, en, nog belangrijker, hoe dit soort denken te trainen. In werkelijkheid weten mensen niet wat flexibiliteit precies is, of ze erover beschikken en hoe ze het in de praktijk kunnen brengen.
Het blijkt dat “slim zijn”, competent, opgeleid – of zelfs sterke sociale en emotionele vaardigheden hebben – geen garantie is voor flexibel gedrag.
De kracht van cognitieve flexibiliteit
Recent maar gevestigd onderzoek in de cognitieve neurowetenschappen heeft de aandacht gevestigd op een functie die cognitieve flexibiliteit wordt genoemd. Deze uitvoerende functie (een soort vaardigheid die ons helpt te plannen en doelen te bereiken) stelt ons in staat te schakelen tussen verschillende concepten en patronen. Het helpt ons ook keuzes aan te passen om doelen te bereiken en problemen op te lossen in nieuwe of veranderende omgevingen.
Cognitieve flexibiliteit helpt bij het leren onder onzekerheid en bij het onderhandelen over complexe situaties. Het gaat niet alleen om het veranderen van beslissingen. Hogere cognitieve flexibiliteit houdt in dat men zich snel realiseert wanneer een strategie faalt en van strategie verandert.
Het belang van cognitieve flexibiliteit werd voor het eerst ontdekt bij klinische patiënten. De functie schakelt gebieden van de hersenen in die betrokken zijn bij het nemen van beslissingen, waaronder de prefrontale cortex en het striatale circuit. Wanneer deze circuits disfunctioneren als gevolg van neurologische ziekten of psychiatrische stoornissen, kan dit leiden tot starheid van denken en een gebrek aan aanpassingsvermogen.
Cognitieve flexibiliteit is vereist in vele reële situaties. De categorie werknemers die het hoogste niveau van aanpassingsvermogen vereist, zijn aantoonbaar ondernemers. Ondernemers moeten niet alleen flexibiliteit tonen bij het genereren van ideeën, maar ook bij de toewijzing van middelen en sociale uitwisselingen.
Ons eerdere onderzoek heeft inderdaad aangetoond dat ondernemers, in vergelijking met managers op hoog niveau, een grotere cognitieve flexibiliteit hebben. Dit helpt hen uiteindelijk om met succes problemen op te lossen en risicovolle beslissingen te nemen. Wij hebben ook aangetoond dat deze flexibiliteit zich vertaalt naar sociale besluitvorming. Ondernemers zijn simpelweg flexibeler in het bepalen of en wanneer zij andere mensen vertrouwen.
Je geest stimuleren
Cognitieve flexibiliteit is vaak gebruikt als een algemene en slecht gedefinieerde term, gemeten aan de hand van subjectieve zelfbeoordeling. Toch heeft de cognitieve neurowetenschap nu tests om het preciezer te definiëren en objectief te meten.
Cognitieve processen, zoals het werkgeheugen, zijn sterk verbonden met het intelligentieniveau, of IQ, en zijn daarom relatief onveranderlijk. Cognitieve flexibiliteit daarentegen is niet zo sterk verbonden met IQ en kan daarom getraind worden. We zouden bijvoorbeeld in staat kunnen zijn om neurale circuits in de hersenen aan te passen en te versterken door cognitieve training.
Lees meer:
IQ-tests kunnen het niet meten, maar ‘cognitieve flexibiliteit’ is de sleutel tot leren en creativiteit
In termen van interventies zullen seminars over “flexibel en adaptief zijn” waarschijnlijk weinig succes hebben. Toch lijkt er een verrassende mogelijkheid te bestaan om cognitieve flexibiliteit indirect te trainen door gecomputeriseerde, adaptieve training met behulp van eenvoudige spelletjes – hoewel dit iets is wat we nog aan het onderzoeken zijn.
Onderzoekers onderzoeken ook meer “natuurlijke” methoden, zoals het leren van nieuwe talen of het hebben van meer diverse sociale interacties.
Het leren van talen kan ons flexibeler maken.
Eiko Tsuchiya/Shutterstock
Om cognitieve flexibiliteit beter te evalueren en te trainen is het uiteindelijk van cruciaal belang om zelfgerapporteerde beoordelingen aan te vullen met meer diverse en objectieve methoden – waaronder gecomputeriseerde tests. Dit moet gebeuren naast het monitoren van directe veranderingen in de reacties van de hersenen. We moeten meer weten over hoe deze hersenveranderingen zich verhouden tot reële resultaten, zoals schoolprestaties en loopbaanontwikkeling.
Snelle ontwikkelingen in technologie en innovatie bieden ernstige uitdagingen voor werknemers in veel sectoren, waaronder financiële diensten, hernieuwbare energie, klimaatveranderingswetenschap en wereldwijde gezondheid. Dit betekent dat zij nieuwe vaardigheden zullen moeten leren naarmate er kansen beschikbaar komen op uitdagende en opkomende gebieden. Het onderwijs moet uiteindelijk ook veranderen om dat te weerspiegelen.
Het lijdt geen twijfel dat de noodzaak om in onzekerheid goede beslissingen te nemen buitengewoon belangrijk wordt.
Barbara Jacquelyn Sahakian ontvangt financiering van de Wellcome Trust, de Leverhulme Foundation en de Lundbeck Foundation. Haar onderzoek wordt uitgevoerd binnen het NIHR MedTech and In vitro diagnostic Co-operative (MIC) en het NIHR Cambridge Biomedical Research Centre (BRC) Mental Health and Neurodegeneration Themes. Ze adviseert voor Cambridge Cognition. Zij ontvangt royalty’s van PopReach. Het onderzoeksproject van de Universiteit van Cambridge en de Nanyang Technological University Centre for Lifelong Learning and Individualised Cognition (CLIC) wordt gefinancierd door de National Research Foundation, Prime Minister's Office, Singapore in het kader van haar Campus for Research Excellence and Technological Enterprise (CREATE) programma.
Georgios Christopoulos' onderzoek wordt ondersteund door de Universiteit van Cambridge en Nanyang Technological University Centre for Lifelong Learning and Individualised Cognition (CLIC) onderzoeksproject, gefinancierd door de National Research Foundation, Prime Minister's Office, Singapore in het kader van zijn Campus for Research Excellence and Technological Enterprise (CREATE) programma. Andere financieringsbronnen zijn het Ministerie van Nationale Ontwikkeling, Singapore, AI.SG, Singapore, en het Ministerie van Onderwijs, Singapore. Hij ontvangt geen royalty’s of andere vormen van inkomsten uit deze overheidsfinanciering.
