Homo Sapiens kan overleven. JuliusKielaitis
De meeste soorten zijn van voorbijgaande aard. Ze sterven uit, splitsen zich op in nieuwe soorten of veranderen in de loop der tijd door willekeurige mutaties en milieuveranderingen. Een typische zoogdiersoort zal naar verwachting een miljoen jaar bestaan. De moderne mens, Homo sapiens, bestaat ongeveer 300.000 jaar. Dus wat gebeurt er als we een miljoen jaar halen?
Science fiction schrijver H.G. Wells was de eerste die zich realiseerde dat de mens zou kunnen evolueren tot iets heel buitenaards. In zijn essay uit 1883, Man in the year million, stelde hij zich voor wat nu een cliché is geworden: wezens met grote hersenen en kleine lichamen. Later speculeerde hij dat mensen zich ook zouden kunnen splitsen in twee of meer nieuwe soorten.
Hoewel Wells’ evolutiemodellen de tand des tijds niet hebben doorstaan, gelden de drie basisopties die hij overwoog nog steeds. We kunnen uitsterven, in verschillende soorten veranderen of veranderen.
Een toegevoegd ingrediënt is dat we biotechnologie hebben die de waarschijnlijkheid van elk van deze opties sterk zou kunnen vergroten. Voorzienbare toekomstige technologieën zoals menselijke verbetering (onszelf slimmer, sterker of op andere manieren beter maken met behulp van medicijnen, microchips, genetica of andere technologie), hersenemulatie (onze hersenen uploaden naar computers) of kunstmatige intelligentie (AI) kunnen technologische vormen van nieuwe soorten voortbrengen die in de biologie niet voorkomen.
Software intelligentie en AI
Het is onmogelijk om de toekomst perfect te voorspellen. Het hangt af van fundamenteel willekeurige factoren: ideeën en acties, maar ook nu nog onbekende technologische en biologische grenzen. Maar het is mijn taak om de mogelijkheden te onderzoeken, en ik denk dat het meest waarschijnlijke geval enorme “speciatie” is – wanneer een soort zich opsplitst in meerdere andere.
Er zijn velen onder ons die de menselijke conditie willen verbeteren – het vertragen of afschaffen van veroudering, het verbeteren van intelligentie en stemming, en het veranderen van lichamen – wat kan leiden tot nieuwe soorten.
Deze visies laten velen echter koud. Het is aannemelijk dat zelfs als deze technologieën net zo goedkoop en alomtegenwoordig worden als mobiele telefoons, sommige mensen ze uit principe zullen weigeren en hun zelfbeeld van “normale” mens zullen opbouwen. Op lange termijn moeten we verwachten dat de meest verbeterde mensen, generatie na generatie (of upgrade na upgrade), een of meer fundamenteel verschillende “postmenselijke” soorten zullen worden – en een soort van holdouts die zichzelf de “echte mensen” noemen.
Door hersenemulatie, een speculatieve technologie waarbij men een brein op cellulair niveau scant en vervolgens een gelijkwaardig neuraal netwerk in een computer reconstrueert om een “software-intelligentie” te creëren, zouden we zelfs nog verder kunnen gaan. Dit is geen gewone speciatie, dit is het verlaten van het dierenrijk voor het mineralenrijk, of beter gezegd, het software koninkrijk.
Er zijn vele redenen waarom sommigen dit zouden willen doen, zoals het vergroten van de kans op onsterfelijkheid (door het maken van kopieën en back-ups) of gemakkelijk reizen via internet of radio in de ruimte.
Software intelligentie heeft ook andere voordelen. Een virtueel wezen heeft alleen energie uit zonlicht en wat gesteente nodig om microchips te maken. Het kan ook denken en veranderen op de tijdschaal van berekeningen, waarschijnlijk miljoenen keren sneller dan biologische geesten. Het kan op nieuwe manieren evolueren – het heeft alleen een software-update nodig.
Toch is het onwaarschijnlijk dat de mensheid de enige intelligente soort op de planeet zal blijven. Kunstmatige intelligentie gaat nu snel vooruit. Hoewel er grote onzekerheden en meningsverschillen bestaan over wanneer en of het tot een bewuste, kunstmatige algemene intelligentie (wat betekent dat het alle intellectuele problemen kan begrijpen of leren zoals een mens, in plaats van zich te specialiseren in niche-taken) zal komen, denkt een aanzienlijk deel van de deskundigen dat het mogelijk is binnen deze eeuw of eerder.
Als het kan gebeuren, zal het waarschijnlijk ook gebeuren. Op een gegeven moment zullen we waarschijnlijk een planeet hebben waar de mens grotendeels is vervangen door software-intelligentie of AI – of een combinatie van die twee.
Utopia of dystopia?
Uiteindelijk lijkt het aannemelijk dat de meeste geesten software zullen worden. Onderzoek suggereert dat computers binnenkort veel energiezuiniger zullen zijn dan nu. Softwarebreinen zullen ook niet hoeven te eten of te drinken, wat inefficiënte manieren zijn om energie te verkrijgen, en ze kunnen energie besparen door langzamer te werken gedurende de dag. Dit betekent dat we in de verre toekomst veel meer kunstmatige breinen per kilogram materie en watt zonne-energie kunnen krijgen dan menselijke breinen. En omdat ze snel kunnen evolueren, moeten we verwachten dat ze in de loop der tijd enorm zullen veranderen ten opzichte van onze huidige denkstijl.
Fysieke wezens hebben een duidelijk nadeel ten opzichte van softwarewezens, die zich bewegen in de trage, eigenaardige wereld van de materie. Toch zijn ze op zichzelf staand, in tegenstelling tot de fladderende software die zal verdampen als hun datacentrum ooit wordt verstoord.
Amish boerderij.
wikipedia, CC BY-SA
“Natuurlijke” mensen kunnen blijven bestaan in traditionele samenlevingen die heel anders zijn dan die van softwaremensen. Dit is niet anders dan het Amish volk vandaag de dag, wiens nederige levensstijl nog steeds mogelijk wordt gemaakt (en beschermd) door de omringende Verenigde Staten. Het is niet gegeven dat omringende samenlevingen kleine en primitieve samenlevingen moeten verpletteren: wij hebben mensenrechten en wettelijke bescherming ingesteld en iets dergelijks zou kunnen blijven bestaan voor normale mensen.
Is dit een goede toekomst? Veel hangt af van je waarden. Een goed leven kan inhouden dat je zinvolle relaties hebt met andere mensen en duurzaam leeft in een vredige en welvarende omgeving. Vanuit dat perspectief zijn rare postmensen niet nodig; we hoeven er alleen maar voor te zorgen dat het rustige dorpje kan functioneren (misschien beschermd door onzichtbare automatisering).
Sommigen hechten misschien waarde aan “het menselijke project”, een ononderbroken keten van onze paleolithische voorouders tot onze toekomstige zelf, maar staan open voor vooruitgang. Zij zouden softwaremensen en AI waarschijnlijk als te ver gaan beschouwen, maar het prima vinden als mensen zich ontwikkelen tot vreemde nieuwe vormen.
Anderen zouden stellen dat het gaat om vrijheid van zelfexpressie en het volgen van je levensdoelen. Zij vinden misschien dat we de posthumane wereld op grote schaal moeten verkennen en kijken wat die te bieden heeft.
Anderen hechten misschien waarde aan geluk, denken of andere kwaliteiten die verschillende entiteiten bezitten en willen een toekomst die deze maximaliseert. Sommigen zijn onzeker en vinden dat we ons moeten indekken door tot op zekere hoogte alle paden te bewandelen.
Dyson bol?
Hier is een voorspelling voor het jaar een miljoen. Sommige mensen lijken min of meer op ons – maar ze zijn minder talrijk dan nu. Een groot deel van het oppervlak is wildernis, veranderd in een herbebossingsgebied omdat er veel minder behoefte is aan landbouw en steden.
De toekomst kan wild zijn.
Teo Tarras/Shutterstock
Hier en daar duiken culturele sites op met enorm verschillende ecosystemen, zorgvuldig bewaard door robots om historische of esthetische redenen.
Onder siliconen luifels in de Sahara wemelen triljoenen kunstmatige geesten. De enorme en hete datacentra die deze geesten aandrijven dreigden ooit de planeet te oververhitten. Nu draaien de meeste rond de zon en vormen een groeiende structuur – een Dyson-sfeer – waar elke watt energie gedachten, bewustzijn, complexiteit en andere vreemde dingen aandrijft waar we nog geen woorden voor hebben.
Als de biologische mens uitsterft, is de meest waarschijnlijke reden (afgezien van de duidelijke en directe bedreigingen op dit moment) een gebrek aan respect, tolerantie en bindende contracten met andere postmenselijke soorten. Misschien een reden voor ons om onze eigen minderheden beter te gaan behandelen.
Anders Sandberg werkt niet voor, geeft geen advies, heeft geen aandelen in of ontvangt geen financiering van een bedrijf of organisatie die baat heeft bij dit artikel, en heeft geen relevante banden bekendgemaakt buiten zijn academische aanstelling.