Geliefde hondenrassen bijten net zo vaak als verboden rassen – zo stop je ze

Geliefde hondenrassen bijten net zo vaak als verboden rassen

Vrolijk of pittig? Het gedrag van een hond kan moeilijk te lezen zijn Niamh Lily Fisher/Shutterstock

Honden zijn zelden “aardig” of “vervelend”. Mensen hebben de neiging om sommige hondenrassen als agressief te bestempelen en sommige, zoals de pitbullterriër, worden vaak verboden, maar alle honden hebben de potentie om te bijten.

In feite hebben verboden rassen niet meer kans om te bijten dan andere rassen, ondanks een reputatie van agressiever te zijn. Er is weinig bewijs dat rasspecifieke wetten het bijten verminderen.

Labrador retrievers, een van de meest populaire hondenrassen in het Verenigd Koninkrijk komen vaak voor in lijsten en rapporten over agressieve hondenrassen. Dit waarschijnlijk omdat Labradors zo’n groot deel uitmaken van de hondenpopulatie.

Maar het benadrukt ook waarom we ons bewust moeten zijn van onze interacties met alle honden, ongeacht het ras. Bijten is niet onvermijdelijk. Inzicht in de redenen waarom honden bijten is de sleutel tot preventie.

Mensen hebben duizenden jaren lang selectief honden gefokt op uiterlijke kenmerken en gedrag.

Deze Cavalier King Charles Spaniel zou het niet redden als waakhond.
ulia_gorbunova/Shutterstock

Sommige honden, zoals de Cavalier King Charles spaniël, zijn gefokt voor hun uiterlijk en als volgzame metgezel. Andere honden zijn gefokt voor een afstandelijke en waakzame persoonlijkheid als waakhonden. Hoewel honden van hetzelfde ras gemeenschappelijke kenmerken hebben, is er evenveel variatie binnen een ras als er tussen rassen is. Het is moeilijk te voorspellen hoe het gedrag van een hond zal zijn op basis van het ras alleen.

Het doel waarvoor een hond oorspronkelijk werd gefokt, is echter een nuttige leidraad. Rassen die werden gefokt voor intelligentie, probleemoplossend vermogen en werkrollen kunnen gevoeliger zijn.

Waarom bijten honden?

Als honden bijten, is dat meestal een laatste redmiddel. Het kan voortkomen uit angst, pijn of frustratie.

Hondenbijten wordt beïnvloed door een combinatie van genetica, ervaring en training. Soms worden honden opzettelijk getraind om zich agressief te gedragen, voor de status of bescherming van de geleider. Anderen kunnen een genetische aanleg hebben voor angst en vrees of agressie.

Menselijke fouten zijn nauw verbonden met incidenten met hondenbeten. We kunnen een conflictsituatie verergeren als we niet herkennen wat honden ons vertellen via hun lichaamstaal en houding.

In de meeste gevallen is de hond bekend bij het slachtoffer, en gebeuren aanvallen vaak in hun eigen tuin. Kinderen onder de 10 jaar lopen een bijzonder risico op hondenbeten. Zij kunnen moeite hebben om angstige honden of andere waarschuwingssignalen te herkennen, zoals het verwarren van een hond die zijn tanden laat zien met een vriendelijke glimlach.

Honden gefokt voor werkrollen, zoals de border collie, kunnen gevoeliger zijn.
xkunclova/Shutterstock

Is bijten en agressie met elkaar verbonden?

Agressie is een normaal gedrag bij alle dieren. Het is een natuurlijke reactie op werkelijke of vermeende dreiging en maakt deel uit van de manier waarop een dier zijn emotionele toestand kenbaar maakt. Dieren gebruiken agressie om interacties te beheersen en leidt meestal tot het oplossen van de dreiging of het conflict.

Denk aan een hond die gromt als je zijn etensbak nadert als hij aan het eten is. Hoewel dit misschien niet het ideale gedrag is voor een familiehond, is het een duidelijke aanwijzing dat de hond zich ongemakkelijk voelt. De grom moet een waarschuwing genoeg zijn voor u om weg te gaan.

Honden vertonen een scala aan gedragingen om stressvolle situaties te neutraliseren, zoals liplikken, hun blik afwenden en grommen. Als we waarschuwingsgedrag negeren, verkeerd interpreteren of bestraffen, riskeren we escalatie.

Als uw hond ongewoon gedrag vertoont, zoals snauwen of overmatig blaffen, vraag dan professioneel advies van een dierenarts en gedragsdeskundige, vooral als er pijn of angst in het spel is

Hoe kunnen we incidenten met hondenbeten verminderen?

Wij hebben een wettelijke verplichting om het gedrag van honden onder onze hoede in goede banen te leiden. We verwachten dat honden en puppies naadloos in ons leven passen, maar de mensenwereld kan verwarrend en beangstigend zijn.

Het is onze verantwoordelijkheid om hen te helpen zich aan te passen en vaardigheden aan te leren voor het dagelijkse leven in de menselijke samenleving. Dit omvat gedragsmatig zelfmanagement zodat onze honden kunnen omgaan met de uitdagingen die ze zullen tegenkomen.

Negatieve ervaringen, waaronder straf, kunnen het stressniveau van een hond tijdens menselijke interacties verhogen. In plaats daarvan ondersteunt op beloning gebaseerde training de band tussen mens en hond en is het zeer effectief. Dit is vooral belangrijk tijdens de puppytijd.

Als we onze interacties met honden veiliger willen maken, moeten we ons meer bewust worden van hoe honden stress en angst communiceren. Het is van cruciaal belang om ouders te leren om te gaan met ontmoetingen tussen kinderen en honden.

We kunnen kinderen uitrusten met de vaardigheden die ze nodig hebben om met nieuwe honden om te gaan en een hechte band met huisdieren op te bouwen door hen te onderwijzen over basaal hondengedrag. Het is vooral belangrijk om hen te laten zien hoe ze moeten reageren als ze schrikken van een hond, bijvoorbeeld door rechtop te staan, hun armen over elkaar te slaan en niet weg te rennen.

Kies een hond die geschikt is voor uw levensstijl en zorg voor activiteiten en verrijking die hun natuurlijke instincten aanvullen. Als je bijvoorbeeld een hond die oorspronkelijk gefokt is om schapen te hoeden meeneemt naar een stad en hem geen geschikte uitlaatklep biedt, moet je niet raar opkijken als hij hardlopers, fietsers of auto’s probeert op te jagen en te hoeden.

Honden en mensen hebben een hechte relatie die zich in de loop van duizenden jaren heeft ontwikkeld. Maar het is een eenzijdige vriendschap als we niet aan hun behoeften voldoen.

Jacqueline Boyd is verbonden aan The Kennel Club (UK) door lidmaatschap, als voorzitter van de Activiteiten Gezondheid en Welzijn Subgroep, lid van de Dog Health Group en voorzitter van de Heelwork to Music Working Party. Jacqueline schrijft, consulteert en coacht op een onafhankelijke basis over hondenzaken, naast haar academische rol.

Mobiele versie afsluiten