CarlosDavid/Shutterstock
Tieners worden er vaak van beschuldigd verslaafd te zijn aan hun mobiele apparaten, maar uit nieuw onderzoek blijkt dat ze vaak gewoon het gedrag van hun ouders modelleren.
Natuurlijk gebruiken we allemaal digitale apparaten voor ons werk, voor ons plezier en om te socialiseren – maar te veel schermtijd kan schadelijk zijn. Er bestaat zoiets als “digitale verslaving” en die wordt gekenmerkt door een buitensporige en obsessieve gehechtheid aan technologie, die gepaard gaat met schade voor de gebruikers en de mensen om hen heen.
Ouders worden vaak beschouwd als een deel van de oplossing als het gaat om de technologieverslaving van hun kinderen. In een recente studie van mijn team ontdekten we echter dat ouders een deel van het probleem kunnen zijn. Aan de studie namen 168 ouders deel van adolescenten die in Qatar wonen.
We onderzochten of er een verband was tussen de intensiteit van internetverslaving bij ouders en hun kinderen. Ouders beantwoordden een vragenlijst over zichzelf en een tweede over hun tienerkinderen.
De resultaten toonden een direct verband: hoe verslaafder de ouders, hoe sterker de dwangneuroses van hun kinderen waren. Het goede voorbeeld geven is een krachtige vorm van opvoeden. De manier waarop ouders technologie gebruiken is geen uitzondering.
Er zijn manieren om het probleem aan te pakken. Wij hebben de eerste enquête onder ouders geanalyseerd en verder onderzoek verricht met een vragenlijst voor meer dan 500 adolescenten en interviews met 44 ouders, 42 adolescenten en 13 gezondheids- en onderwijswerkers in Qatar om meer inzicht in het probleem te krijgen en richtsnoeren voor de beste praktijk.
1. Focus op hechting
Een effectieve aanpak voor het opvoeden van digitale verslaving is het versterken van je band met je kind. Hoewel het eenvoudig klinkt, toonden onze bevindingen aan dat lage niveaus van emotionele betrokkenheid in zowel autoritaire (zoals het uitschakelen van wifi) als toegeeflijke opvoedingsstijlen de digitale verslaving bij hun kinderen verergerden.
Bijna alle (94%) ouders in onze studie volgden ofwel een agressieve, assertieve of toegeeflijke digitale opvoedingsstijl. Toch waren de meeste van hun adolescenten ofwel in de gevarenzone of reeds verslaafd aan technologie.
Internetverslaving nam toe bij adolescenten die geen warme relatie met hun ouders hadden. In plaats daarvan werden gezinscohesie en weinig conflicten in verband gebracht met lage scores voor internetverslaving bij kinderen. Leuke activiteiten plannen als gezin geeft tieners iets belonends om hun tijd mee te vullen en verhoogt hun gevoel van sociale steun.
2. Laten we erover praten
Het stellen van grenzen aan wanneer tieners het internet mogen gebruiken, straffen voor het overtreden van regels en beloningen voor het terugdringen van technologiegebruik is op zichzelf geen strategie die werkt. Wat duidelijk was, is de waarde van een zinvolle dialoog met je kind over hoe om te gaan met schermtijd en online activiteiten.
Je moet de problemen begrijpen die ten grondslag liggen aan hun verslaving. Bouw voort op wat je hebt geleerd van het luisteren naar je kind. Als je het eens bent over een doel, wees dan consequent. Het stellen van doelen en grenzen, stimuleringsregelingen en het regelmatig evalueren van de technologie hebben gewerkt in combinatie met constructieve gesprekken.
Het is makkelijk om meer tijd online door te brengen dan je van plan was.
Motortion Films/Shutterstock
3. Zelfdiscipline
Onze bevindingen suggereerden dat ongeacht de frequentie van ouderlijk toezicht, er geen afname in verslavingsniveaus was. Verandering kan alleen gebeuren als het kind bereid is. Lage niveaus van zelfcontrole worden in verband gebracht met internetverslaving bij zowel kinderen als volwassenen.
Een gevoel van eigenaarschap en betrokkenheid geeft tieners het gevoel dat ze alles onder controle hebben en maakt ze meer bereid om actie te ondernemen. Laat adolescenten beslissen over grenzen voor hun digitale gebruik (bijvoorbeeld hoeveel tijd ze op een apparaat doorbrengen en welke mobiele apps ze verwijderen).
4. Draai de rollen om
Als kinderen anderen iets bijbrengen over een probleem, is de kans groter dat ze hun eigen gedrag veranderen. Laat adolescenten u begeleiden bij het opstellen van een plan om uw eigen internetgebruik aan te pakken. Werk samen met uw kinderen om vertrouwen en gedeelde verantwoordelijkheid te creëren.
Als u bijvoorbeeld besluit om een wekelijks schema te maken om het internetgebruik van uw gezin bij te houden, neem dan een kolom voor uzelf op. Deze aanpak toont een engagement van beide kanten om het probleem op te lossen. Een rolmodel zijn is essentieel voor het succes van tieners.
5. Vertrouw niet alleen op instrumenten voor ouderlijk toezicht
De niveaus van digitale verslaving die we zien onder adolescenten wijzen erop dat ouderlijk softwarebeheer niet werkt. Uit een onderzoek uit 2017 bleek dat 22% van de adolescente deelnemers het internet overmatig gebruikte.
De hulpmiddelen zijn beperkt in wat ze kunnen doen. Ze missen belangrijke functies, zoals het instellen van groepslimieten.
Het woord “controle” heeft negatieve connotaties, vooral in het hoofd van adolescenten: iets om omheen te draaien in plaats van mee te werken. Mensen voelen het als een bedreiging van hun vrijheid.
Digitale verslaving wordt in verband gebracht met een breed scala aan negatieve levenservaringen, zoals lagere cijfers voor examens en baanverlies. Maar een goede, ouderwetse familieband zou de oplossing kunnen zijn.
Raian Ali werkt niet voor, geeft geen advies aan, heeft geen aandelen in, en ontvangt geen financiering van bedrijven of organisaties die baat hebben bij dit artikel, en heeft geen relevante relaties buiten zijn academische aanstelling bekend gemaakt.
