Luciann Images / Pexels
Toezeggingen om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen zijn zeer welkom – maar nauwkeurige checking about de hele wereld is van cruciaal belang als we de doelstellingen willen halen en de verwoestende gevolgen van de opwarming van de aarde willen bestrijden.
Tijdens COP26 in Glasgow hebben veel landen hun doelen gesteld om tegen het midden van deze eeuw netto nul te bereiken.
Maar een serieuze waarschuwing werd geuit in een rapport in de Washington Write-up. Het onthulde dat veel landen hun emissies mogelijk te weinig rapporteren, achieved een kloof tussen de werkelijke emissies in de atmosfeer en wat er aan de VN wordt gerapporteerd.
Dit is duidelijk een probleem: als we niet zeker weten wat we nu uitstoten, weten we niet zeker of we onze emissiereductiedoelstellingen in de toekomst hebben gehaald.
Kwantificering van emissies
Momenteel moeten landen internationale richtlijnen volgen als het gaat om het rapporteren van emissies. Deze rapporten zijn gebaseerd op ‘bottom-up’-methoden, waarbij nationale emissies worden opgeteld doorway maatregelen van sociaaleconomische activiteit te combineren satisfied schattingen van de intensiteit van emissies die bij die activiteiten zijn betrokken. Als u bijvoorbeeld weet hoeveel koeien u in uw land heeft en hoeveel methaan een typische koe produceert, kunt u de totale methaanuitstoot van alle koeien schatten.
Er zijn internationaal overeengekomen richtlijnen die specificeren hoe dit soort boekhouding moet worden uitgevoerd, en er is een systeem van kruiscontroles om ervoor te zorgen dat het proces op de juiste manier wordt gevolgd.
Maar volgens het artikel in de Washington Publish lijken er onverwachte verschillen te zijn in emissies die worden gerapporteerd tussen vergelijkbare landen.
De rapportageverwachtingen tussen landen zijn ook aanzienlijk verschillend. Ontwikkelde landen moeten elk jaar gedetailleerde, uitgebreide rapporten rapporteren. Maar aangezien de administratieve lasten van dit proces worden erkend, kunnen ontwikkelingslanden momenteel veel minder vaak rapporteren.
Bovendien zijn er enkele opmerkelijke hiaten in termen van wat moet worden gerapporteerd. Zo zijn de krachtige broeikasgassen die verantwoordelijk waren voor de uitputting van de stratosferische ozonlaag – zoals chloorfluorkoolwaterstoffen (CFK’s) – niet meegerekend.
Een ’top-down’ uitzicht vanuit de atmosfeer
Om deze problemen aan te pakken, hebben wetenschappers steeds geavanceerdere technieken ontwikkeld die atmosferische broeikasgasobservaties gebruiken om emissies bij te houden. Deze “leading-down” weergave fulfill wat zich in de atmosfeer bevindt en gebruikt vervolgens computermodellen om achteruit te werken om erachter te komen wat er bovenwinds van de metingen moet zijn uitgezonden.
Om de techniek te demonstreren, kwam een internationaal group van wetenschappers samen in Glasgow om te observeren hoe koolstofdioxide en methaan zijn veranderd tijdens de COP26-conferentie.
Hoewel deze benadering niet het detailniveau above emissiesectoren (zoals koeien, lekken uit leidingen, fossiele brandstoffen of auto’s) kan bieden die de “bottom-up”-methoden proberen, hebben wetenschappers aangetoond dat het kan aantonen of de algehele inventaris voor een bepaalde gas nauwkeurig is of niet.
Het VK was het eerste land, nu een van de drie, samen achieved Zwitserland en Australië, dat routinematig major-down emissieramingen publiceert in zijn jaarlijkse National Inventory Report aan de Verenigde Naties.
Een netwerk van vijf meetlocaties in het VK en Ierland bewaakt continu de niveaus van alle belangrijke broeikasgassen in de lucht fulfilled behulp van hoge torens in landelijke gebieden.
Emissies worden geschat op basis van de metingen satisfied behulp van computermodellen die zijn ontwikkeld doorway het Fulfilled Business. En de resultaten van dit werk waren buitengewoon verhelderend.
In een recente studie hebben we aangetoond dat de gerapporteerde neerwaartse pattern in de methaanemissies van het VK in het afgelopen decennium wordt weerspiegeld in de atmosferische gegevens. Maar een grote gerapporteerde daling vóór 2010 is dat niet, wat suggereert dat de methaanemissies eerder in het file werden overschat.
In een ander onderzoek ontdekten we dat het VK de uitstoot van een krachtig broeikasgas dat in automobile-airconditioners wordt gebruikt al jaren overschat. Deze onderzoeken worden besproken fulfilled het Britse voorraadteam en gebruikt om toekomstige voorraden te verbeteren.
Hoewel landen momenteel niet verplicht zijn om best-down-methoden te gebruiken als onderdeel van hun rapportage, pleiten de meest recente richtlijnen en een nieuw initiatief van de Wereld Meteorologische Organisatie voor het gebruik ervan als beste praktijk.
Als we willen overstappen van slechts drie landen die hun uitstoot op deze manier evalueren, naar een mondiaal systeem, zijn er een aantal uitdagingen die we moeten overwinnen.
Satellieten kunnen een deel van de oplossing bieden. Voor koolstofdioxide en methaan, de twee belangrijkste broeikasgassen, zijn al meer dan tien jaar waarnemingen vanuit de ruimte beschikbaar. De technologie is in deze tijd enorm verbeterd, in die mate dat het nu mogelijk is om enkele individuele methaanpluimen in beeld te brengen vanuit een baan om de aarde.
In 2018 gebruikte India, dat geen nationaal monitoringnetwerk heeft, deze technieken om een momentopname van zijn methaanemissies op te nemen in zijn rapport aan de VN.
Lees meer: COP26: wat de conceptovereenkomst zegt – en waarom deze wordt bekritiseerd
Maar het is onwaarschijnlijk dat satellieten alleen voldoende informatie kunnen bieden.
Om op weg te gaan naar een wereldwijd emissiemonitoringsysteem, zijn metingen in de ruimte en op het oppervlak samen nodig. De kosten voor het opzetten van grondgebaseerde systemen zoals die van het VK zullen ergens tussen de één miljoen en tientallen miljoenen pounds for every land per jaar bedragen.
Maar dat financieringsniveau lijkt haalbaar als we bedenken dat er miljarden zijn toegezegd voor klimaatbeschermingsinitiatieven. Dus als het resultaat een nauwkeurigere emissierapportage is en een beter begrip van hoe goed we onze emissiedoelstellingen halen, lijken dergelijke uitgaven een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding.
Het is aan de VN en wereldleiders om ervoor te zorgen dat de internationale meetsystemen en prime-down emissie-evaluatie kunnen worden opgeschaald om te voldoen aan de eisen van een monitoringsysteem dat geschikt is voor het beoogde doel. Zonder robuuste emissiegegevens uit meerdere bronnen kan de nauwkeurigheid van toekomstige statements van emissiereducties in twijfel worden getrokken.
Matt Rigby ontvangt financiering van de Uk Normal Environment Investigation Council en het British isles Division for Enterprise, Energy and Industrial Tactic.