NASA
Op de cover van een Time magazine uit 2019 stonden vier astronauten afgebeeld die naar de maan renden. Afgebeeld naast de kop “The Next Space Race”, droeg een van de astronauten een Amerikaanse vlag, een droeg een Chinese vlag en de andere twee behoorden tot ruimtevaartbedrijven die eigendom zijn van miljardairs: Elon Musk’s SpaceX en Jeff Bezos’ Blue Origin.
Tot voor kort leek het erop dat de VS en SpaceX deze race om terugkeer naar de maan zouden winnen met het Artemis-programma van Nasa. Maar een aantal tegenslagen hebben dat in twijfel getrokken. En Blue Origin, China en andere landen en bedrijven zetten hun eigen maaninspanningen voort.
Op 9 januari 2024 kondigde Nasa aan dat het de Artemis 2 missie zou uitstellen, de eerste bemande vlucht van het Space Launch System (SLS) en de Orion capsule – de voertuigen die gebouwd zijn om astronauten terug naar de diepe ruimte te sturen. De vlucht zou verschuiven van eind 2024 naar niet eerder dan september 2025. Dit was te wijten aan enkele veiligheidsproblemen die moeten worden opgelost op Orion.
Bijgevolg zal Artemis 3, waarbij de eerste bemande maanlanding sinds 1972 zou moeten plaatsvinden, niet eerder plaatsvinden dan september 2026. Artemis 3 zal de Starship orbiter van SpaceX gebruiken als lander voor twee bemanningsleden. Deze missie zal de eerste vrouw en de eerste gekleurde persoon op de maan zetten.
In 2030 zou ook een niet-Amerikaans bemanningslid op de maan kunnen lopen, wat benadrukt dat Nasa internationale partners heeft betrokken bij de Artemis-onderneming. Tot nu toe hebben slechts 12 mensen voet op de maan gezet. Allemaal mannen en allemaal Amerikanen.
Een artist’s rendering van Amerikaanse astronauten die de maan verkennen.
NASA
De Starship orbiter, cruciaal voor deze doelen, heeft echter problemen ondervonden. Een tweede testlancering van de raketachtige orbiter bovenop zijn enorme boosterraket in november 2023 werd acht minuten en zes seconden na het opstijgen op spectaculaire wijze vernietigd.
De raket moet in 2026 klaar zijn om te vertrekken. Maar voordat het zover is, moet SpaceX laten zien dat het in een baan om de maan kan bijtanken en het Starship zonder bemanning op de maan kan laten landen.
Tegelijkertijd werkt Blue Origin echter ook aan een lander, Blue Moon genaamd. Blue Moon moet worden gebruikt als landingsvaartuig voor de Artemis 5 en 6 missies in 2029 en 2030.
De tijd zal leren welke lander het eerst klaar is voor gebruik. Maar concurrentie is altijd een goede stimulans en zou de prestaties kunnen versnellen.
Commerciële bedrijven die Nasa ondersteunen in het Artemis-programma zullen veel aandacht moeten besteden aan wat ze moeten doen en wanneer. De levens van bemanningsleden staan hier op het spel, dus missies moeten op een veilige en duurzame manier verlopen.
Net als bij Apollo probeert Nasa het programma ook te gebruiken om de volgende generatie wetenschappers, ingenieurs en wiskundigen te inspireren. Babyboomers zoals ik zijn er erg trots op “Apollo-kinderen” te zijn die geïnspireerd werden om wetenschappelijke onderwerpen te bestuderen door deze gedenkwaardige prestaties – in het bijzonder de eerste stappen op een andere wereld, bekeken door zwart-wit tv’s in juli 1969.
Internationale competitie
China bereidt zich ook voor, samen met verschillende andere landen waaronder Rusland, om een maanbasis voor mensen te ontwikkelen, genaamd het International Lunar Research Station (ILRS). Beijing en zijn partners zullen ook spelers uit de privésector en gouvernementele en niet-gouvernementele organisaties omvatten, met een organisatorisch schema dat een primeur is.
De eerste menselijke missies naar het maanoppervlak in het Chinese programma worden verwacht tegen 2030. Een van de plaatsen waar ze willen landen is de zuidpool van de maan. Nasa wil hier ook landen, maar weinig van Pekings keuzes overlappen met de locaties die voor Artemis zijn geselecteerd.
De zuidpool is een doelwit voor zowel de VS als China omdat de landen het waterijs willen winnen dat daar in kraters verborgen zit. Dit water zou gebruikt kunnen worden voor levensonderhoud op maanbasissen en om raketbrandstof van te maken, waardoor de kosten van ruimte-exploratie omlaag kunnen.
Ruimteprogramma’s zijn nooit op tijd en uitstel is normaal. Ruimtevaartorganisaties zijn
tegenwoordig voorzichtiger, zelfs nog voorzichtiger dan vroeger, omdat enkele tragedies die we in het verleden hebben meegemaakt hen dwingen om heel goed na te denken voordat ze mensen in de ruimte lanceren.
Veiligheid van de bemanning is verplicht en moet altijd de eerste prioriteit zijn. Dus als dit de reden is waarom we nog even moeten wachten voordat enkele mensen na tientallen jaren weer op de maan zullen lopen, dan wacht ik daar graag op.
Naar de ruimte gaan is nooit gemakkelijk geweest, zoals blijkt uit verschillende onbemande missies naar de Maan in de afgelopen 12 maanden – zowel gouvernementele als commerciële – die het niet gehaald hebben. Maar misschien is het beter dat we nu falen terwijl we ons voorbereiden op de nieuwe fase in de geschiedenis van de mensheid.
Binnenkort zullen er weer mensen op de maan wonen en werken. Maar als mensen er weer heen gaan, zal dat deze keer zijn om te blijven.
Simonetta Di Pippo werkt niet voor, voert geen advies uit over, bezit geen aandelen in en ontvangt geen financiering van bedrijven of organisaties die baat hebben bij dit artikel en heeft geen relevante banden bekendgemaakt buiten haar academische aanstelling.