De Royal Charter leed schipbreuk in Porth Alerth bij Moelfre op Anglesey. John Oxley-bibliotheek, Staatsbibliotheek van Queensland
Je kunt dit artikel lezen in het Welsh.
In de Britse weergeschiedenis is er één storm die eruit springt als katalysator voor verandering – de Royal Charter Storm van 1859. Deze verwoestende storm voor de westkust van Groot-Brittannië speelde een cruciale rol in de totstandkoming van de scheepvaartvoorspelling en heeft een blijvende invloed gehad op de weersvoorspelling in Groot-Brittannië en daarbuiten.
De windstoten bereikten tussen 25 en 26 oktober van dat jaar een snelheid van 100 mijl per uur – hoger dan ooit eerder gemeten in de Mersey, in het noordwesten van Engeland. En het wordt beschouwd als de zwaarste Ierse zeestorm van de 19e eeuw. Meer dan 800 mensen verloren het leven en meer dan 200 schepen zonken of werden zwaar beschadigd. Maar de storm maakte ook de weg vrij voor de scheepsvoorspelling.
De storm is vernoemd naar het beroemdste schip dat verloren ging in de golven, een stoom- en zeilschip genaamd de Royal Charter. Na een reis van twee maanden vanuit Melbourne in Australië was de Royal Charter op weg naar Liverpool met zijn waardevolle lading goud. Het schip werd overvallen door de storm voor de kust van Anglesey, Wales.
Ondanks de dappere pogingen van de bemanning om het schip te verankeren en de zeilen te snijden, werd de Royal Charter in de vroege uren van 26 oktober op de rotsen gedreven. Met de hulp van dorpelingen aan land slaagden ze erin om ongeveer 40 passagiers te redden. Andere passagiers probeerden naar de kust te zwemmen, maar werden door het goud in hun zakken meegesleurd en verdronken. Het schip brak uiteindelijk in tweeën en de golven eisten het leven van meer dan 450 passagiers en bemanningsleden, waaronder alle vrouwen en kinderen aan boord.
Het tragische verlies van levens en eigendommen maakte de storm tot voorpaginanieuws. Het kwam zelfs onder de aandacht van Charles Dickens, die in die tijd als journalist in Londen werkte en de plaats van het wrak kort na de storm bezocht.
De scheepvaartvoorspelling en het Meteorologisch Instituut
Weerswaarnemingen werden sinds 1854 verzameld rond de Britse kust door een onderdeel van het UK Met Office dat toen bekend stond als de Meteorological Department of the Board of Trade. De Royal Charter Storm maakte echter duidelijk dat er behoefte was aan nauwkeurigere weersvoorspellingen en een nationaal stormwaarschuwingssysteem.
Vice-admiraal Robert Fitzroy.
Wikimedia Commons
Vice-admiraal Robert Fitzroy, oprichter van het Met Office, was al sinds de zomer van 1859 aan het lobbyen voor de oprichting van een dergelijk stormwaarschuwingssysteem. Na de Royal Charter storm kon Fitzroy aantonen dat deze voorspeld had kunnen worden.
In december van dat jaar werd het nieuwe stormwaarschuwingssysteem goedgekeurd en in februari 1861 werd de eerste waarschuwing uitgegeven. Deze werd per telegraaf naar havensteden gestuurd, die vervolgens kegels en trommels aan een mast hingen om schepen in havens en langs de kust te waarschuwen voor de inkomende storm.
De Britse stormwaarschuwingsdienst – die later bekend werd als de scheepvaartvoorspelling – is de langstlopende nationale voorspellingsdienst ter wereld. Tegenwoordig verzorgt het Met Office de scheepvaartvoorspelling namens het Maritime and Coastguard Agency en geeft het vier keer per dag een voorspelling uit voor de 31 zeegebieden rond de Britse eilanden.
Een blijvende erfenis
Naast de meteorologische erfenis zijn de gevolgen van de storm tot op de dag van vandaag te zien aan de kust van Wales. In Anglesey zijn de graven van de schipbreukelingen te vinden in veel kerken langs de kust. De afgelopen jaren zijn er ook goudklompjes aangespoeld.
Verder naar het zuiden, in Cwmyreglwys, Pembrokeshire, staan de overblijfselen van de kerk van Saint Brynach, die gedeeltelijk werd verwoest door de storm.
De ruïnes van St Brynach’s kerk in Cwmyreglwys, Pembrokeshire.
Dr. Morley Read/Shutterstock
Sinds 1859 heeft het Met Office grote vooruitgang geboekt op het gebied van meteorologie. In augustus 1861 werd het eerste publieke weerbericht afgedrukt in The Times, vervolgens uitgezonden op de radio in 1922 en uiteindelijk voor het eerst te zien op televisie in 1936.
Stap voor stap heeft het Met Office baanbrekend werk verricht op het gebied van nieuwe technologieën door in 1960 ’s werelds eerste meteorologische satelliet te lanceren en in 1965 de eerste weersvoorspelling door een computer te laten doen. Sindsdien is het blijven investeren in ultramoderne supercomputers om de voorspelling van zwaar weer en klimaat te verbeteren.
Vandaag de dag is het Met Office een wereldwijd erkende autoriteit op het gebied van meteorologie en klimaatwetenschap. Zijn expertise is van onschatbare waarde voor tal van sectoren, van de luchtvaart en de landbouw tot hulpdiensten en infrastructuurplanning. Het Met Office is nu verantwoordelijk voor het leveren van de National Severe Weather Warning Service, met waarschuwingen voor wind, regen, onweer, bliksem, ijs, mist, sneeuw en extreme hitte.
Dankzij de toewijding van het Met Office aan wetenschappelijk onderzoek en nauwkeurige voorspellingen, hebben het Verenigd Koninkrijk en de wereld geprofiteerd van verbeterde weersvoorspellingen en een grotere paraatheid voor extreme weersomstandigheden. De nalatenschap van de Royal Charter Storm leeft voort in de voortdurende missie van het Met Office om essentiële weer- en klimaatdiensten te leveren en levens en bestaansmiddelen veilig te stellen in een steeds veranderend klimaat.
Cerys Jones heeft eerder financiering ontvangen van de AHRC, EU's Ierland-Wales Programma 2014-2020, en de Coleg Cymraeg Cenedlaethol.
