Richard Branson, naast White Knight Ruimteschip 2. Jared Ortega/Shutterstock
Over een decennium of twee kunnen ruimtereizen net zo normaal worden als trans-Atlantische vluchten. Vooral het aantal mensen dat de ruimte in reist met behulp van commerciële bedrijven, zoals Virgin Galactic en Blue Origin, zal aanzienlijk toenemen.
Maar zulke reizen gaan gepaard met enorme stralingsrisico’s. Plotselinge veranderingen in het ruimteweer, zoals zonnevlammen, kunnen bijvoorbeeld grote gevolgen hebben voor de gezondheid van bemanning en passagiers. Ons recente artikel, van de Universiteit van Surrey, Foot Anstey LLP Space and Satellite Team, heeft ontdekt dat de huidige wet- en regelgeving niet genoeg doet om ruimtetoeristen en bemanning te beschermen.
Veranderingen in het weer in de ruimte kunnen ruimtetoeristen blootstellen aan stralingsdoses die hoger zijn dan het aanbevolen maximum van 1 millisievert (mSv) per jaar voor een lid van het publiek en 20mSv per jaar voor mensen die met straling werken. Onderzoek aan de Universiteit van Surrey toont aan dat deelnemers aan een vlucht tijdens een extreme weersomstandigheid in de ruimte doses van meer dan 100 mSv kunnen ontvangen.
De huidige wet- en regelgeving die zich richt op potentiële stralingsblootstelling van ruimtetoeristen is beperkt en grotendeels niet getest. Er is een sterke focus op conventionele niet-stralingsrisico’s en bredere veiligheid, met richtlijnen die voortkomen uit de regulering van normale commerciële vluchten. Deze verschillen echter aanzienlijk van die voor ondernemingen in het ruimtetoerisme.
Ook de wetgeving rond ruimtevluchten en de bijbehorende risicoaansprakelijkheid is complex. De ruimtevaartwetgeving omvat een mix van internationaal recht (zoals internationale overeenkomsten, verdragen en conventies), nationale wetgeving en richtlijnen.
Kankerrisico
Blootstelling aan lage niveaus van natuurlijke achtergrondstraling maakt deel uit van het dagelijks leven. De meeste mensen zijn zich niet bewust van deze blootstelling en de mogelijke risico’s voor onze gezondheid. Bijvoorbeeld een effectieve dosis van 0,08mSv tijdens een commerciële vlucht van het VK naar de VS.
Blootstelling aan verhoogde niveaus van ioniserende straling, zoals mogelijk tijdens ruimteweerevenementen, kan echter mogelijk schade aan het DNA veroorzaken. Het risico van ruimtereizen varieert daarom van een kleine toename in gezondheidsafwijkingen tot ernstige gevolgen voor de gezondheid, zoals kanker.
Vergelijking van stralingsdoses.
NASA/JPL-Caltech/SwRI
Er heeft al een aanzienlijke risicobeoordeling van blootstelling aan straling op aarde plaatsgevonden, bijvoorbeeld in de nucleaire industrie. Dit in tegenstelling tot de ruimtetoerisme-industrie, die nog in de kinderschoenen staat.
Eerder onderzoek heeft zich gericht op de potentiële risicobeoordeling voor astronauten van blootstelling aan straling en lange missies buiten een lage baan om de aarde. Maar dit houdt geen rekening met de risico’s voor mensen die als toerist een korte reis naar de ruimte maken. Er moet dus nog veel werk worden verzet om het unieke risico voor toeristische vluchten in de ruimte en de ondersteunende richtlijnen en regelgeving te beoordelen.
Alle bestaande regelgeving, zoals de Air Navigation Order van het Verenigd Koninkrijk en de regelgeving voor ruimtevluchten van de Federal Aviation Administration (FAA), die van toepassing is op potentiële ruimtevluchten richt zich op de bemanning en niet op betalende passagiers.
We ontdekten dat de ruimtetoerisme-industrie zich momenteel niet volledig bewust is van de stralingsrisico’s. In plaats daarvan vertrouwt ze op onvolledige en onvolledige informatie. In plaats daarvan vertrouwt de industrie op onvolledige “geïnformeerde toestemming” voor deelnemers die geen bemanning zijn. De huidige regelgeving voor de industrie legt daarom de risicolast bij de ruimtetoerist. Wij stellen dat er meer wet- en regelgeving nodig is.
Onze aanbevelingen
We hebben een aantal aanbevelingen gedaan in ons rapport. Maar ze zijn adviserend. Ze zijn bedoeld voor de industrie en regelgevende instanties om in overweging te nemen wanneer de ruimtetoerismesector zich verder ontwikkelt, in het bijzonder de FAA en de Britse Civil Aviation Authority (CAA).
We stellen voor dat deze instanties samenwerken met de industrie, waaronder bedrijven voor ruimtetoerisme, fabrikanten van ruimtevaartuigen en ruimteonderzoeksorganisaties, om inzicht te krijgen in de technische uitdagingen en risico’s die gepaard gaan met nieuwe ruimtevaartactiviteiten.
Een dergelijke samenwerking zou ervoor zorgen dat de regelgeving praktisch en effectief is en de laatste technologische ontwikkelingen weerspiegelt.
We adviseren ook om internationale normen te overwegen. Aangezien de commerciële ruimtevaartindustrie steeds mondialer wordt, zal het belangrijk zijn voor de CAA en de FAA om samen te werken met internationale regelgevende instanties elders, zoals de International Civil Aviation Organization (ICAO) en het United Nations Committee on the Peaceful Uses of Outer Space (Uncopuos), om consistente regelgeving te ontwikkelen die van toepassing is op meerdere jurisdicties.
Veiligheid zou een kritische overweging moeten zijn voor elke nieuwe regelgeving met betrekking tot ruimtevluchten. De CAA en de FAA zullen ervoor moeten zorgen dat nieuwe regels de risico’s van ruimtevluchten adequaat aanpakken. Dit is in het bijzonder blootstelling aan straling, maar ook de kans op ongelukken of systeemstoringen.
Tot slot moedigen we innovatie aan. De commerciële ruimtevaartindustrie wordt gekenmerkt door snelle innovatie en technologische vooruitgang. Nieuwe regelgeving mag deze innovatie niet in de kiem smoren. De CAA en FAA zullen regels moeten ontwikkelen die een evenwicht vinden tussen het bevorderen van de veiligheid, het aanmoedigen van de ontwikkeling van nieuwe technologieën en benaderingen, en het mogelijk maken van de groei van de industrie.
Uiteindelijk zullen de CAA en de FAA flexibel en aanpasbaar moeten zijn. Naarmate de industrie zich blijft ontwikkelen, moeten ze de regelgeving herzien en bijwerken om ervoor te zorgen dat deze relevant en effectief blijft.
Chris Rees werkt niet voor, heeft geen adviesfuncties, bezit geen aandelen in en ontvangt geen financiering van bedrijven of organisaties die baat zouden hebben bij dit artikel, en heeft geen relevante banden bekendgemaakt buiten zijn academische aanstelling.
