Begin april is de toegang tot gratis COVID-tests voor de meeste mensen in Engeland afgelopen. Dit omvat zowel laterale flow-tests als PCR-tests. Er zijn slechts enkele uitzonderingen: mensen met bepaalde gezondheidsproblemen die in aanmerking komen voor nieuwe COVID-behandelingen, patiënten die in het ziekenhuis worden opgenomen en mensen in een risicosetting zoals verzorgingshuizen. Alle anderen die een test willen laten doen, moeten die nu zelf kopen bij de apotheek of in andere winkels.
Deze verschuiving in het testbeleid maakt deel uit van het regeringsplan voor het leven met COVID, dat erop gericht is het leven te normaliseren en de economie open te stellen. Maar het komt op een moment dat het aantal besmettingen al meer dan een maand in alle regio’s gestaag toeneemt.
Tegen het einde van maart schatte het Office for National Statistics dat meer dan 4 miljoen mensen in Engeland COVID-19 hadden, wat neerkomt op ongeveer één op 13. Volgens de REACT-studie van het Imperial College London en Ipsos-MORI hebben de besmettingsniveaus in Engeland nu een recordhoogte bereikt.
Het aantal ziekenhuisopnames neemt ook toe. In de laatste week van maart werden in het VK meer dan 16.000 mensen opgenomen met COVID, waardoor de overbelaste gezondheidsdiensten nog meer onder druk kwamen te staan.
Paradoxaal genoeg is het aantal uitgevoerde tests sinds begin januari gestaag gedaald van een piek van ongeveer 2 miljoen per dag in het VK tot een derde daarvan tegen eind maart. Het is waarschijnlijk dat het aantal tests verder zal dalen, vooral omdat de mensen er nu voor moeten betalen. De bereidheid om voor tests te betalen zal waarschijnlijk lager zijn bij mensen met lagere inkomens, zoals we in Duitsland hebben gezien.
Stoppen met gratis testen betekent natuurlijk dat we minder gevallen zullen identificeren. Minder mensen zullen een test doen, en vervolgens hun infecties vaststellen en melden. Een gevaar van onderontdekking is dat beleidsmakers en het publiek de omvang van de pandemie niet volledig beseffen.
Het andere probleem is de sterke daling van het aantal PCR-tests, waarvan een deel normaliter wordt gesequenced om naar nieuwe varianten te zoeken. Sequencing zal nu hoofdzakelijk beperkt blijven tot ziekenhuisgevallen. Dit betekent dat we ons pas in een later stadium bewust kunnen worden van een gevaarlijke nieuwe variant, wanneer deze al is ingeburgerd en in de bevolking circuleert.
Lees meer:
Het testen van rioolwater heeft geholpen bij het opsporen van COVID – binnenkort kan het veel meer onthullen over de gezondheid van het Verenigd Koninkrijk
Testen is slechts een deel van onze reactie op een pandemie
Dit alles gezegd zijnde, is het goed eraan te herinneren dat er weinig bewijzen zijn voor massale tests als aanpak van de pandemie, en dat de uitrol van de tests fel wordt betwist. Geen enkele test is perfect. De gevoeligheid van PCR-tests ligt naar verluidt ergens tussen 85%-98% (wat betekent dat zij tot één op de zes infecties kunnen missen). Studies naar lateral flow-apparaten hebben een gevoeligheid van ongeveer 78% gerapporteerd, maar dit kan ook 38% zijn.
Massale tests – vooral met PCR-tests, waarvoor een aanzienlijke laboratoriuminfrastructuur nodig is – zijn ook zeer duur en op lange termijn niet houdbaar. Het Test & Trace-programma van het VK zou in 2021/22 15,7 miljard pond hebben gekost en de regering heeft zich afgevraagd of de belastingbetaler wel waar voor zijn geld krijgt.
Toch blijkt uit nieuwe gegevens dat massale tests in bepaalde omstandigheden nuttig kunnen zijn. Uit onderzoek blijkt dat regelmatig testen kan helpen het aantal infecties en uitbraken op scholen te verminderen, evenals het aantal gemiste schooldagen. Toch heeft de regering het regelmatig testen op scholen laten vallen.
COVID testen zijn niet langer gratis in Engeland.
Dragana Gordic/Shutterstock
Uiteindelijk hangt de effectiviteit van elke teststrategie af van de vraag of mensen het oppakken en zichzelf isoleren als ze besmet zijn. In het Verenigd Koninkrijk heeft echter slechts 18% tot 33% van de mensen die COVID-symptomen hebben, gemeld dat ze zich hebben laten testen. Mannen, oudere volwassenen en sommige etnische minderheden laten zich veel minder vaak testen. En van degenen die positief testen, houdt ongeveer een op de zes zich niet aan zelfisolatie. Men zou kunnen aanvoeren dat met zulke lage nalevingspercentages het stoppen met testen over het geheel genomen weinig effect heeft.
Naast het stopzetten van de gratis COVID-tests heeft de regering verschillende andere belangrijke veranderingen doorgevoerd, zoals het schrappen van de wettelijke verplichting om zichzelf te isoleren, evenals het stopzetten van steunbetalingen voor zelfisolatie en routinematige tracering van contacten. Deze veranderingen zullen ongetwijfeld een krachtig signaal hebben afgegeven aan het publiek dat de COVID-dreiging nu veel minder groot is.
Het is geen verrassing dat het gebruik van gezichtsbedekking buitenshuis is gedaald van 95% medio januari 2022 tot 68% in maart. Slechts een op de drie mensen geeft aan sociale afstand te bewaren, en minder mensen maken zich nu zorgen over COVID in vergelijking met drie maanden geleden.
Deze verschuivingen in het gedrag van het publiek zullen hebben bijgedragen aan de stijging van het aantal besmettingen in de afgelopen weken. Hoewel de sterftecijfers niet veel zijn veranderd, wat getuigt van de beschermende werking van vaccins, kan COVID-ziekte nog steeds veel ontwrichting veroorzaken in de samenleving, van scholen tot bedrijven en ziekenhuizen.
Het stoppen van gratis testen zal waarschijnlijk leiden tot een aantal extra besmettingen in de komende maanden, maar we zullen niet echt weten in welke mate, omdat het moeilijk zal zijn om dit te ontwarren van de effecten van de andere versoepelde volksgezondheidsmaatregelen. Ook, ironisch genoeg, omdat we niet zoveel meer zullen testen.
Lees meer:
COVID: waarom sommige mensen met symptomen zich niet laten testen
Testen of niet testen?
Het stoppen met gratis testen en de andere veranderingen die samenhangen met “leven met COVID” voelt voorbarig en een stap te ver. Het doel moet zijn om veilig met COVID te kunnen leven. Het zou misschien verstandig zijn geweest om een aantal maatregelen in stand te houden, zoals maskers en de wettelijke verplichting tot zelfisolatie.
De verwarring voor veel mensen kan nu zijn het beslissen wanneer te gaan en te betalen voor een test. Het heeft zeker zin een test te gebruiken om te bevestigen of er sprake is van een infectie als je symptomen van COVID hebt.
Het andere scenario waarin testen nuttig zou zijn, terwijl de infectieniveaus hoog zijn, is als u een hoog-risico-omgeving of kwetsbare mensen bezoekt, bijvoorbeeld een verzorgingstehuis of ziekenhuis. Zelfs als u geen COVID-symptomen hebt, biedt een negatieve test in deze situaties enige geruststelling (hoewel geen 100% garantie) dat u het virus niet bij u draagt en onbedoeld kwetsbare mensen in gevaar brengt.
Wanneer de besmettingsniveaus dalen tot veel veiliger, lagere niveaus, zal er minder behoefte zijn aan testen. Tot dan is een zekere mate van waakzaamheid essentieel om de pandemie onder controle te houden.
Andrew Lee heeft eerder onderzoeksfinanciering ontvangen van het National Institute for Health Research. Hij is lid van de UK Faculty of Public Health en de Royal Society for Public Health.