Kotin / Shutterstock
Veel vooraanstaande mensen in de technologie-industrie hebben gesproken over de toenemende
convergentie tussen mens en machine in de komende decennia. Elon Musk
heeft naar verluidt gezegd dat hij wil dat mensen samensmelten met AI “om een symbiose te bereiken met kunstmatige intelligentie”.
een symbiose te bereiken met kunstmatige intelligentie”.
Zijn bedrijf Neuralink wil deze convergentie vergemakkelijken zodat mensen niet “achterblijven” als de technologie zich in de toekomst verder ontwikkelt. Hoewel mensen met een handicap op korte termijn de vruchten zullen plukken van deze innovaties, geloven sommigen dat technologieën als deze gebruikt kunnen worden om de vaardigheden van iedereen te verbeteren.
Deze doelen zijn geïnspireerd op een idee dat transhumanisme wordt genoemd, het geloof dat we wetenschap en technologie moeten gebruiken om de menselijke vermogens radicaal te vergroten en te proberen ons eigen evolutionaire pad te sturen. Ziekte, veroudering en dood zijn allemaal realiteiten die transhumanisten willen beëindigen, naast het drastisch vergroten van onze cognitieve, emotionele en fysieke capaciteiten.
Transhumanisten pleiten vaak voor de drie “supers” superintelligentie, superlevensduur en supergeluk, waarbij de laatste verwijst naar manieren om blijvend geluk te bereiken. Er zijn veel verschillende visies binnen de transhumanistische gemeenschap over hoe onze voortdurende evolutie eruit zou moeten zien.
Sommigen pleiten er bijvoorbeeld voor om de geest in digitale vorm te uploaden en de kosmos te vestigen. Anderen vinden dat we organische wezens moeten blijven maar onze biologie moeten herbedraden of upgraden door middel van genetische manipulatie en andere methoden. Een toekomst van designer baby’s, kunstmatige baarmoeders en anti-verouderingstherapieën spreekt deze denkers aan.
Dit klinkt misschien allemaal futuristisch en fantastisch, maar de snelle ontwikkelingen in kunstmatige intelligentie (AI) en synthetische biologie hebben ertoe geleid dat sommigen beweren dat we op het punt staan om dergelijke mogelijkheden te creëren.
God-achtige rol
Tech miljardairs behoren tot de grootste promotors van transhumanistisch denken. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom: zij zouden de centrale hoofdrolspelers kunnen zijn in het belangrijkste moment in de geschiedenis.
Het creëren van zogenaamde kunstmatige algemene intelligentie (AGI) – dat wil zeggen, een AI-systeem dat alle cognitieve taken kan uitvoeren die een mens kan doen en meer – is een actueel aandachtspunt binnen Silicon Valley. AGI wordt gezien als essentieel om ons in staat te stellen de God-achtige rol op ons te nemen van het ontwerpen van onze eigen evolutionaire toekomst.
Geavanceerde anti-verouderingstherapieën zijn één gebied dat de ongelijkheid zou kunnen vergroten.
Afrika Studio
Daarom racen bedrijven als OpenAI, DeepMind en Anthropic richting de ontwikkeling van AGI, ondanks dat sommige experts waarschuwen dat het kan leiden tot het uitsterven van de mens.
Op de korte termijn worden de beloften en de gevaren waarschijnlijk overschat. Deze bedrijven hebben immers veel te winnen door ons te laten denken dat ze op het punt staan een goddelijke kracht te ontwikkelen die utopia kan creëren of de wereld kan vernietigen. Ondertussen heeft AI een rol gespeeld in het voeden van ons gepolariseerde politieke landschap, met desinformatie en complexere vormen van manipulatie die effectiever zijn geworden door generatieve AI.
AI-systemen veroorzaken inderdaad al vele andere vormen van sociale en milieuschade. AI-bedrijven willen deze schade echter zelden aanpakken. Als ze ervoor kunnen zorgen dat regeringen zich richten op potentiële “veiligheids”-kwesties op de lange termijn die te maken hebben met mogelijke existentiële risico’s in plaats van met feitelijke sociale en milieuschade, hebben ze baat bij het resulterende regelgevingskader.
Maar als we niet de capaciteit en de vastberadenheid hebben om deze echte schade aan te pakken, is het moeilijk te geloven dat we in staat zullen zijn om grootschalige risico’s die AI hypothetisch mogelijk kan maken, te beperken. Als er bijvoorbeeld echt een dreiging is dat AGI een existentieel risico zou kunnen vormen, dan zou iedereen die kosten dragen, maar zou de winst heel erg privé zijn.
Een bekend verhaal
Deze kwestie binnen de AI-ontwikkeling kan worden gezien als een microkosmos van waarom de bredere
transhumanistische verbeelding miljardair-elites kan aanspreken in een tijdperk van meervoudige crises. Het spreekt tot de weigering om zich bezig te houden met ethiek, onrecht en uitdagingen en biedt een grandioos verhaal van een schitterende toekomst om af te leiden van het huidige moment.
Ons misbruik van de hulpbronnen van de planeet heeft een zesde massale uitsterving van soorten en een klimaatcrisis in gang gezet. Daarnaast blijven voortdurende oorlogen met steeds krachtiger wapens deel uitmaken van onze technologische evolutie.
Er is ook de prangende vraag wiens toekomst transhumaan zal zijn. We leven momenteel in een zeer ongelijke wereld. Transhumanisme zal, als het zich
iets vergelijkbaars als onze huidige context, zal de ongelijkheid waarschijnlijk enorm toenemen en
en kan catastrofale gevolgen hebben voor de meerderheid van de mensen.
Misschien is het transhumanisme zelf wel een symptoom van het soort denken dat onze armzalige sociale realiteit heeft gecreëerd. Het is een verhaal dat ons aanmoedigt om gas te geven, de natuur nog meer te onteigenen, te blijven groeien en niet achterom te kijken naar de verwoesting in de achteruitkijkspiegel.
Als we echt op het punt staan om een verbeterde versie van de mensheid te creëren, moeten we beginnen met het stellen van grote vragen over wat mens-zijn zou moeten betekenen, en dus wat een verbetering van de mensheid zou moeten inhouden.
Als de mens een ambitieuze God is, dan maakt hij aanspraak op heerschappij over de natuur en het lichaam en maakt hij alles vatbaar voor zijn verlangens. Maar als de mens een dier is dat ingebed is in complexe relaties met andere soorten en de natuur in het algemeen, dan is “verbetering” afhankelijk van de gezondheid en duurzaamheid van zijn relaties.
Als de mens wordt gezien als een bedreiging voor het milieu, dan is verbetering zeker datgene wat zijn uitbuitende levenswijze bijstuurt. Misschien moet meer-dan-mens worden een veel verantwoordelijker menselijkheid vormen.
Eén die mededogen toont en zich bewust is van andere levensvormen op deze rijke en wonderbaarlijke planeet.
wonderbaarlijke planeet. Dat zou te verkiezen zijn boven het koloniseren en uitbreiden van onszelf,
met grote overmoed, ten koste van alles en iedereen.
Alexander Thomas werkt niet voor, voert geen advies uit over, bezit geen aandelen in en ontvangt geen financiering van bedrijven of organisaties die baat hebben bij dit artikel en heeft geen relevante banden bekendgemaakt buiten zijn academische aanstelling.
