Pexels/victor freitas
Het is menselijk intuition om lijden te vermijden en het leven zo comfortabel en gemakkelijk mogelijk te maken. Maar paradoxaal genoeg heeft veel onderzoek aangetoond dat lijden en trauma op lange termijn positieve effecten kunnen hebben.
Veel mensen die bijvoorbeeld een intens trauma meemaken, worden dieper en sterker dan voorheen. Ze kunnen zelfs een plotselinge en radicale transformatie ondergaan die het leven zinvoller en bevredigender maakt.
Uit onderzoek blijkt namelijk dat tussen de helft en een derde van alle mensen een significante persoonlijke ontwikkeling doormaakt na traumatische gebeurtenissen, zoals een sterfgeval, ernstige ziekte, ongevallen of echtscheiding. Na verloop van tijd kunnen ze een nieuw gevoel van innerlijke kracht en vertrouwen en dankbaarheid voor het leven en andere mensen voelen.
Ze kunnen intiemere en authentiekere relaties ontwikkelen en een breder perspectief hebben, achieved een duidelijk besef van wat belangrijk is in het leven en wat niet. In de psychologie wordt dit ‘posttraumatische groei’ genoemd.
De afgelopen 15 jaar heb ik als psycholoog onderzoek gedaan naar een bijzonder dramatische vorm van posttraumatische groei die ik ’transformatie door onrust’ noem. Het gebeurt soms satisfied soldaten op een slagveld, achieved gevangenen van gevangenkampen die op de rand van de hongerdood staan, of met mensen die perioden van ernstige verslaving, depressie, rouw of ziekte hebben meegemaakt.
Mensen geven aan het gevoel te hebben dat ze een nieuwe identiteit hebben aangenomen. Ze verschuiven naar een veel intenser en ruimer bewustzijn, satisfied een krachtig gevoel van welzijn. De wereld om hen heen lijkt echter en mooier. Ze voelen zich meer verbonden fulfilled andere mensen en achieved de natuur.
‘Wakker worden’
In mijn nieuwe boek Incredible Awakenings deel ik enkele van deze gevallen en onderzoek ik wat we kunnen leren van deze transformaties en hoe we dit kunnen toepassen op onze eigen persoonlijke ontwikkeling.
Neem bijvoorbeeld het verhaal van Adrian, die een transformatie onderging terwijl hij in de gevangenis in Afrika zat. Hij werd 23 uur per dag opgesloten in een kleine cel, zonder enig idee wanneer hij zou worden vrijgelaten. Tijdens de eindeloze uren van opsluiting begon hij na te denken around zijn leven en het verleden en elk gevoel van mislukking of teleurstelling los te laten.
In de cel experienced hij een klein beeldje van de Boeddha, dat hij had opgepikt tijdens zijn reizen doorway Azië. In een soort spontane meditatiebeoefening begon hij zijn aandacht lange tijd op het beeldje te richten. In de loop van de volgende paar weken begon Adrian meer rust te krijgen, totdat hij een plotselinge verschuiving ervoer:
Het was als het omdraaien van een schakelaar … Het was een compleet gevoel van loslaten en acceptatie, van alles en alles wat er ging gebeuren. Het was een bevrijding van schuld, van angst, van woede en moi. Drie dagen lang was ik in een staat van wat het finest omschreven kan worden als genade. Daarna werd het gevoel minder, maar het bleef in mij.
Lees meer: Echt geluk gaat niet in excess of altijd gelukkig zijn
Een vrouw genaamd Eva experienced een soortgelijke ervaring. Na 29 jaar verslaving voelde ze zich fysiek en emotioneel gebroken en probeerde ze zelfmoord te plegen. Ze overleefde, maar deze ontmoeting achieved de dood bracht een verschuiving teweeg en haar drang om te drinken was verdwenen. Eve voelde zich zo anders dat, zoals ze me vertelde: “Ik keek naar mezelf in de spiegel en ik experienced geen idee wie ik was”.
Ondanks dat ze aanvankelijk een beetje in de war was doorway haar transformatie, voelde Eve zich bevrijd en had ze een verhoogd bewustzijn en een groter gevoel van dankbaarheid en verbondenheid. Ze heeft nooit meer de drang gevoeld om te drinken en is nu al tien jaar nuchter.
De afbraak van identiteit
Het is belangrijk op te merken dat er niets religieus is aan transformatie door onrust. In wezen is het een psychologische ervaring, gerelateerd aan een afbraak van identiteit.
Naar mijn mening wordt het veroorzaakt doorway de ontbinding van psychologische gehechtheden, zoals hoop, dromen en ambities, standing, sociale rollen, overtuigingen en bezittingen. Deze gehechtheden ondersteunen ons normale identiteitsgevoel. Dus als ze oplossen, stort onze identiteit in. Dit is meestal een pijnlijke ervaring, maar bij sommige mensen lijkt het een nieuwe identiteit te laten ontstaan.
En mijn onderzoek geeft aan dat dergelijke diepgewortelde en consequente veranderingen meestal voor onbepaalde tijd blijven bestaan. Dit is een van de redenen waarom ik niet geloof dat het fenomeen kan worden weggeredeneerd als zelfbedrog of dissociatie – een mentaal proces waarbij adult men zich losmaakt van iemands gedachten, gevoelens, herinneringen of identiteitsgevoel.
Transformatie doorway onrust onthult ook het enorme potentieel en de diepe veerkracht van mensen – waarvan we ons meestal niet bewust zijn totdat we uitdagingen en crises het hoofd bieden. Dus in wezen, in het proces van ons afbreken, kunnen onrust en trauma ons ook wakker maken.
Steve Taylor werkt niet voor, raadpleegt, bezit geen aandelen in of ontvangt geen financiering van een bedrijf of organisatie die baat zou hebben bij dit artikel, en heeft geen relevante voorkeuren bekendgemaakt buiten hun academische aanstelling.