Pixabay
Ben je een doemscroller of een Twitter-verslaafde? Brengt u de tijd door eindeloos te bladeren door de berichten van anderen op sociale netwerksites, of gebruikt u deze platforms om uw eigen inhoud te delen? Psychologen geloven dat onze stijl van social media gebruik belangrijke effecten heeft op ons psychologisch welzijn, maar we hebben moeite om het online gedrag van mensen nauwkeurig te meten – tot nu toe.
Er wordt geschat dat wereldwijd meer dan 4 miljard mensen sociale media gebruiken, wat naar verwachting zal stijgen tot maar liefst 6 miljard in 2027. Hoewel veel mensen vinden dat sociale media een goede zaak zijn en ons helpen om in contact te komen met uitgebreide sociale netwerken, beweren anderen dat het vervangen van betekenisvolle, echte interacties door virtuele negatieve gevolgen heeft voor onze geestelijke gezondheid.
Dit heeft geleid tot een explosie van onderzoek over dit onderwerp, dat begint aan te tonen dat de manier waarop mensen omgaan met sociale media misschien wel belangrijker is dan de hoeveelheid die ze gebruiken. Om de verschillende manieren waarop mensen sociale media gebruiken te onderzoeken, hebben onderzoekers tal van vragenlijsten gemaakt die mensen vragen naar hun online gedrag.
Hoewel dit onderzoek potentiële gebruikerscategorieën aan het licht heeft gebracht, blijft het onduidelijk welke effecten deze hebben op ons psychologisch welzijn. Dit komt waarschijnlijk door een fundamenteel probleem met vragenlijsten die ontworpen zijn om gedrag te beoordelen: hoe we denken dat we ons gedragen kan vaak heel anders zijn dan hoe we daadwerkelijk handelen.
Introductie van een nieuw instrument
In plaats van mensen te vragen hoe ze sociale media gebruiken, hebben we een instrument ontwikkeld om hun feitelijke gedrag te meten, de Social Networking Site Behaviour Task (SNSBT). In een online studie vroegen we 526 volwassenen over de hele wereld om de SNSBT uit te voeren.
Eerst vertelden we elke persoon dat ze verbonden zouden zijn met een netwerk van 99 andere “vrienden” op een nieuw sociaal netwerkplatform, en dat ze afbeeldingen zouden zien die door andere leden van dat netwerk waren geplaatst. In reactie op elke afbeelding konden mensen één van drie dingen doen.
Ze konden op “volgende” drukken om door de afbeeldingen te bladeren, de afbeelding leuk vinden (met een hartje), of de afbeelding delen met de rest van het netwerk, wat reacties opriep van andere “vrienden”. Iedereen werd verteld dat niet alle leden van het netwerk “vrienden” waren met elk ander lid, dus gedeelde afbeeldingen zouden door sommige mensen voor het eerst worden gezien.
Na het beantwoorden van de 120 afbeeldingen, wat ongeveer 30 minuten duurde, vulden de mensen vier vragenlijsten in die hen vroegen naar hun gedachten en gevoelens over hun sociale leven. Hoe eenzaam ze zich voelden, hun gevoelens van verbondenheid en verbondenheid met echte (fysieke) sociale netwerken, en de hoeveelheid emotionele steun die ze vonden dat ze kregen van hun online netwerken.
Het is niet wat je doet, het is de manier waarop je het doet
We analyseerden het gedrag van mensen op de SNSBT met een techniek waarmee we groepen mensen konden identificeren met vergelijkbare gedragsstijlen tijdens de taak. Hieruit kwamen drie verschillende groepen naar voren:
Passieve gebruikers drukten op next bij 85% van de afbeeldingen. Zij scrollen bij voorkeur door de inhoud die door andere leden van het netwerk is geplaatst.
Reactieve gebruikers scrolden ook door de inhoud en drukten op next op 59% van de afbeeldingen, maar ze drukten op like op iets meer dan een derde van de afbeeldingen (vergeleken met slechts 13% bij passieve gebruikers).
Interactieve gebruikers drukten de helft van de tijd op like, maar deelden ook 20% van de afbeeldingen – aanzienlijk meer dan passieve (1%) en reactieve gebruikers (5%).
Verschillende stijlen van sociale media gebruik: Passief, Reactief en Interactief.
Afbeelding gemaakt door de onderzoekers.
De groepen rapporteerden ook verschillende gevoelens ten aanzien van hun sociale leven. Hoewel ze niet verschilden in hun ervaringen van eenzaamheid, zeiden interactieve gebruikers dat ze zich meer verbonden voelden met hun fysieke netwerken en meer emotionele steun ondervonden van hun online netwerken in vergelijking met passieve gebruikers. Reactieve gebruikers zaten in het midden.
Hoe nu verder?
Dus, wat betekent dit allemaal? Ga je je slechter voelen over je sociale leven als je blijft doem scrollen en beter als je berichten gaat liken en delen? Misschien, maar niet noodzakelijkerwijs. Hoewel we verschillen vonden tussen de groepen in de gevoelens van mensen over hun sociale leven, kunnen we niet zeggen dat hun gebruiksstijlen deze verschillen veroorzaakten, omdat we andere factoren vonden die een rol zouden kunnen spelen.
Zo zeiden interactieve gebruikers dat ze grotere online sociale netwerken hadden dan passieve gebruikers. Dit is logisch, toch? Hoe kun je je sociaal verbonden voelen als je niemand hebt om je mee te verbinden? Ook waren er evenveel mannen als vrouwen in de passieve groep, maar meer vrouwen in de reactieve en meer mannen in de interactieve groepen. Het was niet duidelijk waarom.
Wat deze studie wel laat zien is dat onze relatie met sociale media veel complexer is dan we misschien dachten. Het is niet zo eenvoudig als de vraag of de tijd die we besteden aan sociale media goed of slecht voor ons is, omdat het antwoord zou kunnen afhangen van hoe we het gebruiken. De SNSBT is een van de eerste instrumenten waarmee wij en andere onderzoekers dit rechtstreeks kunnen meten.
The Conversation geeft opdracht voor artikelen van academici uit de hele wereld die onderzoeken hoe de samenleving wordt gevormd door onze digitale interacties met elkaar. Lees hier meer
De auteurs werken niet voor, adviseren niet, bezitten geen aandelen in en ontvangen geen financiering van bedrijven of organisaties die baat hebben bij dit artikel, en hebben geen relevante banden bekendgemaakt buiten hun academische aanstelling.