Honderdjarige maatjes op Sardinië. Sabino Parente/Shutterstock
Een 35-jarige man heeft maar 1,5% kans om te overlijden in de komende tien jaar. Maar dezelfde male van 75 heeft 45% kans om te overlijden voordat hij 85 wordt. Het is duidelijk dat ouder worden slecht is voor onze gezondheid. Aan de positieve kant hebben we ongekende vooruitgang geboekt bij het begrijpen van de fundamentele mechanismen die veroudering en ziekten op latere leeftijd beheersen.
Een paar nauw satisfied elkaar verbonden biologische processen, ook wel de “kenmerken van veroudering” genoemd, waaronder onze voorraad stamcellen en communicatie tussen cellen, zorgen ervoor dat we in het commence van ons leven gezond blijven – satisfied problemen die zich voordoen als deze beginnen te falen. Klinische onderzoeken zijn aan de gang om te zien of het richten op sommige van deze kenmerken de diabetische nierziekte, aspecten van de immuunfunctie en leeftijdsgebonden littekens van de longen kan verbeteren. Tot nu toe, zo goed.
Helaas blijven er grote, onbeantwoorde vragen in de biologie van veroudering. Om te evalueren wat deze zijn en hoe ze kunnen worden aangepakt, heeft de American Federation For Getting older Exploration, een liefdadigheidsinstelling, onlangs een reeks bijeenkomsten belegd voor vooraanstaande wetenschappers en artsen. De gurus waren het erover eens dat het nu een belangrijke uitdaging is om te begrijpen wat er zo speciaal is aan de biologie van mensen die meer dan een eeuw overleven.
Deze honderdjarigen vormen minder dan ,02% van de Britse bevolking, maar hebben de levensverwachting van hun leeftijdsgenoten met bijna 50 jaar overschreden (baby’s geboren in de jaren 1920 hadden doorgaans een levensverwachting van minder dan 55 jaar). Hoe doen ze het?
We weten dat honderdjarigen zo lang leven omdat ze buitengewoon gezond zijn. Ze blijven ongeveer 30 jaar langer in goede gezondheid dan de meeste normale mensen en als ze uiteindelijk ziek worden, zijn ze maar heel kort ziek. Deze “compressie van morbiditeit” is duidelijk goed voor hen, maar komt ook de samenleving als geheel 10 goede. In de VS bedragen de medische zorgkosten voor een honderdjarige in de laatste twee levensjaren ongeveer een derde van die van iemand die in de zeventig sterft (een tijd waarin de meeste honderdjarigen niet eens een dokter hoeven te zien).
De kinderen van honderdjarigen zijn ook veel gezonder dan gemiddeld, wat aangeeft dat ze iets nuttigs van hun ouders erven. Maar is dit genetisch of ecologisch?
Honderdjarigen zijn niet altijd gezondheidsbewust
Zijn honderdjarigen de affichekinderen voor een gezonde levensstijl? Voor de algemene bevolking kan het letten op uw gewicht, niet roken, matig drinken en het eten van 10 minste vijf porties fruit en groenten for every dag de levensverwachting tot 14 jaar verlengen in vergelijking achieved iemand die geen van deze dingen doet. Dit verschil is groter dan het verschil tussen de minst en meest achtergestelde gebieden in het VK, dus intuïtief zou worden verwacht dat het een rol zou spelen bij het overleven gedurende een eeuw.
Maar verbazingwekkend genoeg hoeft dit niet het geval te zijn. Uit een onderzoek bleek dat tot 60% van de Ashkenazi-joodse honderdjarigen het grootste deel van hun leven zwaar heeft gerookt, de helft gedurende dezelfde periode zwaarlijvig is geweest, minder dan de helft zelfs maar aan matige lichaamsbeweging doet en minder dan 3% vegetariër is. De kinderen van honderdjarigen lijken evenmin gezondheidsbewuster dan de algemene bevolking.
Vergeleken met leeftijdsgenoten achieved dezelfde voedselconsumptie, welvaart en lichaamsgewicht, hebben ze echter de helft van de prevalentie van hart- en vaatziekten. Er is iets van nature uitzonderlijk aan deze mensen.
Het grote geheim
Zou het te maken kunnen hebben satisfied zeldzame genetica? Zo ja, dan zijn er twee manieren waarop dit zou kunnen werken. Centenarians kunnen ongebruikelijke genetische varianten dragen die de levensduur verlengen, of in plaats daarvan kunnen ze gemeenschappelijke missen die ziekten en beperkingen op latere leeftijd veroorzaken. Verschillende onderzoeken, waaronder ons eigen werk, hebben aangetoond dat honderdjarigen web zoveel slechte genetische varianten hebben als de algemene bevolking.
Sommigen dragen zelfs twee exemplaren van het grootste bekende gemeenschappelijke risicogen voor de ziekte van Alzheimer (APOE4), maar krijgen de ziekte nog steeds niet. Een plausibele werkhypothese is dus dat honderdjarigen zeldzame, gunstige genetische variaties dragen in plaats van een gebrek aan nadelige. En de finest beschikbare facts sluiten hierop aan.
Meer dan 60% van de honderdjarigen heeft genetische veranderingen die de genen veranderen die de groei in het vroege leven reguleren. Dit houdt in dat deze opmerkelijke mensen menselijke voorbeelden zijn van een soort verlenging van de levensduur die bij andere soorten wordt waargenomen. De meeste mensen weten dat kleine honden doorgaans langer leven dan grote, maar minder mensen zijn zich ervan bewust dat dit een algemeen fenomeen is in het dierenrijk. Pony’s kunnen langer leven dan paarden en veel soorten laboratoriummuizen fulfilled dwergmutaties leven langer dan hun tegenhangers op ware grootte. Een mogelijke oorzaak hiervan is verminderde niveaus van een groeihormoon genaamd IGF-1 – hoewel menselijke honderdjarigen niet noodzakelijkerwijs korter zijn dan de rest van ons.
Kleine honden leven langer dan grote.
anetapics/Shutterstock
Het is duidelijk dat groeihormoon al vroeg in het leven nodig is, maar er zijn steeds meer aanwijzingen dat hoge niveaus van IGF-1 in het midden tot het late leven geassocieerd zijn achieved meer ziekte op latere leeftijd. De gedetailleerde mechanismen die hieraan ten grondslag liggen, blijven een open up vraag, maar zelfs onder honderdjarigen leven vrouwen achieved de laagste groeihormoonspiegels langer dan vrouwen fulfilled de hoogste. Ze hebben ook een betere cognitieve en spierfunctie.
Dat missing het probleem echter niet op. Honderdjarigen verschillen ook op andere manieren van de relaxation van ons. Ze hebben bijvoorbeeld meestal een goed cholesterolgehalte – wat erop wijst dat er verschillende redenen kunnen zijn voor hun lange levensduur.
Uiteindelijk zijn honderdjarigen “natuurlijke experimenten” die ons laten zien dat het mogelijk is om in uitstekende gezondheid te leven, zelfs als je een riskante genetische hand hebt gekregen en ervoor hebt gekozen om geen aandacht te schenken aan gezondheidsboodschappen – maar alleen als je zeldzame, slecht begrepen mutaties draagt .
Als we precies begrijpen hoe deze werken, zouden wetenschappers nieuwe medicijnen of andere interventies moeten ontwikkelen die zich op het juiste minute in de juiste weefsels richten op biologische processen. Als deze werkelijkheid worden, zullen misschien meer van ons dan we denken dat de volgende eeuw binnenkomen. Maar neem tot die tijd geen suggestions voor een gezonde levensstijl aan van honderdjarigen.
Richard Faragher is lid van de raad van bestuur van de American Federation For Growing old Analysis en een trustee van de Biogerontology Investigation Foundation.
Nir Barzilai ontvangt financiering van de Countrywide Institutes of Wellbeing (P01AG021654) (NB), The Nathan Shock Centre of Excellence for the essential Biology of Ageing (P30AG038072) (NB), de Einstein-Paul Glenn Basis for Clinical Study Heart for the Biology of Human Growing older (NB) Hij is bestuurslid (non-revenue) van de American Federation for Ageing Investigate (AFAR).
