William Bradberry/Shutterstock
Zal kunstmatige intelligentie ooit het menselijk denken overtreffen? De snelle vooruitgang van AI, in combinatie satisfied onze standaard angst voor equipment, heeft geleid tot bezorgdheid dat zijn capaciteiten op een dag oncontroleerbaar zullen groeien, en er uiteindelijk toe zal leiden dat het de wereld overneemt en de mensheid uitroeit als het besluit dat we een obstakel zijn voor zijn doelen . Dit moment wordt meestal de “AI-singulariteit” genoemd.
Een argument tegen de mogelijkheid van zo’n opperste, onstuitbare en oneindig groeiende intelligentie is dat het for each definitie in staat zou moeten zijn om de toekomst nauwkeurig te voorspellen. En de kwantumtheorie, een van de belangrijkste manieren van de moderne wetenschap om het universum te verklaren, zegt dat het voorspellen van de toekomst misschien niet mogelijk is omdat het universum willekeurig is. Maar wat als we alleen denken dat het voorspellen van de toekomst onmogelijk is omdat we niet clever genoeg zijn om anders te weten?
Intelligentie is een zeer complicated en summary begrip zonder een overeengekomen definitie. Er is echter algemene overeenstemming around enkele van de componenten waaruit elk soort bekende intelligentie bestaat. Een daarvan is het vermogen om problemen op te lossen, waarvoor het vermogen nodig is om te plannen door te anticiperen op de toekomst. Om een probleem op te lossen, is het cruciaal om de huidige omstandigheden te begrijpen, te voorspellen hoe de omgeving zal evolueren en te anticiperen op de uitkomst van de acties die zullen worden toegepast.
Willekeurig universum
Recente theorieën in de natuurkunde suggereren dat het universum extreem chaotisch en willekeurig is. Neem het voorbeeld van onstabiele chemische elementen die uiteindelijk radioactief verval ondergaan in een andere stof. Je kunt inschatten hoe lang het duurt voordat een bepaalde hoeveelheid van dit aspect vervalt, maar je kunt niet fulfilled zekerheid zeggen wanneer een enkel atoom ervan zal vervallen. Op dezelfde manier kun je de positie of het momentum van een deeltje meten, maar om bepaalde redenen die verband houden met de kwantumtheorie, kun je niet beide tegelijkertijd achieved volledige nauwkeurigheid weten. (Dit staat bekend als het onzekerheidsprincipe van Heisenberg.)
Ervan uitgaande dat deze theorieën suitable zijn, suggereren ze dat het universum, boven een bepaald detailniveau, uiteindelijk onvoorspelbaar, chaotisch en onstabiel is. Dit zou betekenen dat elke vorm van groeiende intelligentie uiteindelijk een punt zou bereiken waarop het zijn voorspellingen van de toekomst niet langer kan verbeteren en dus niet verder kan toenemen in intelligentie. Achieved andere woorden, er is geen risico op een op hol geslagen AI, omdat de fysieke wetten van het universum een aantal zeer beperkende harde limieten stellen. Gezien de bekende limieten op de voorspelbaarheid van het weer, zal een AI-systeem bijvoorbeeld niet in staat zijn om de mens te trim af te zijn doorway gebruik te maken van uiterst nauwkeurige langetermijnweersvoorspellingen voor het plannen van toekomstige acties.
Als AI het weer niet eens nauwkeurig kan voorspellen, hoe zou het dan oneindig kunnen groeien?
Productie Perig/Shutterstock
Het is heel geruststellend om te geloven dat de aard van het universum in zekere zin een AI-escalatie verhindert. Maar er is een alternatief perspectief. Wat als mensen het universum als willekeurig en chaotisch beschouwen, alleen omdat onze cognitieve en redeneringscapaciteiten te beperkt zijn? We zijn ons bewust van enkele van de beperkingen van het menselijk begrip, maar om Donald Rumsfeld te parafraseren: we weten niet wat we niet weten.
Vanuit dit perspectief kan het zo zijn dat het universum in plaats daarvan deterministisch is en daarom volledig voorspelbaar, maar op een uiterst complexe manier die wij als mensen niet kunnen bevatten. Albert Einstein betoogde dat de kwantumtheorie een onvolledige beschrijving van het universum was en dat er verborgen variabelen moeten zijn die we nog niet begrijpen, maar die de sleutel vormen tot het bepalen van toekomstige gebeurtenissen.
Dat zou de mogelijkheid van een AI-singulariteit omdraaien. Een supergeavanceerde intelligentie zou in de positie kunnen zijn om deze verborgen variabelen te onthullen en zo de voorspelbare aard van het universum te begrijpen, waardoor het volledige potentieel van de equipment wordt ontketend. Het is vermeldenswaard dat AI-benaderingen al worden gebruikt voor het automatisch doen van ontdekkingen in de natuurkunde.
Op praktisch niveau lijkt de singulariteit niet zo plausibel gezien hoe beperkt AI eigenlijk nog is. Recente doorbraken in AI zijn bereikt by means of wat bekend staat als smalle AI, ontworpen om een goed gedefinieerde taak uit te voeren, zoals schaken of autorijden. Hoewel smalle AI in sommige taken beter kan presteren dan mensen, is er weinig dat erop wijst dat meer algemene AI die het vermogen van mensen om op veel verschillende taken te reageren kan navolgen, in de nabije toekomst zal worden geleverd en mensen in gevaar zal brengen.
Maar helemaal uitsluiten kunnen we het niet. Omdat we nog steeds beperkte kennis hebben van de aard van het universum en van de kracht van AI, is het misschien beter om op veilig te spelen. Zelfs zonder een singulariteit zal AI een dramatische effects hebben op de menselijke samenleving. We moeten zo challenging mogelijk werken om ervoor te zorgen dat AI gunstig is voor de mensheid, en niet een bedreiging voor de mensheid.
Mauro Vallati werkt niet voor, raadpleegt, bezit geen aandelen in of ontvangt geen financiering van een bedrijf of organisatie die baat zou hebben bij dit artikel, en heeft geen relevante voorkeuren bekendgemaakt buiten hun academische aanstelling.