Zwembaden versus wild zwemmen een bacteriedeskundige over wat erger

Zwembaden versus wild zwemmen – een bacteriedeskundige over wat erger is

Sally Anderson/Alamy Stock Photo

Wildzwemmen is de laatste tijd enorm in populariteit toegenomen. Niet alleen is buiten zwemmen een aangename manier om te genieten van de zon, de frisse lucht en de groene, groene omgeving, het kan ook helpen om stress te verlichten en onze endorfine te verhogen. Dit zorgt voor een gevoel van welzijn, verbrandt calorieën en traint de spieren.

Maar samen met de geneugten van zwemmen in de buitenlucht komen er ook gevaren. Niet alleen lopen wilde zwemmers meer risico door getijden, stromingen en golven, er kunnen ook vervelende insecten en bacteriën in het water op de loer liggen. En omdat er in het hele land regelmatig onbehandeld rioolwater in zeeën, rivieren en meren stroomt, kan het moeilijk zijn om een veilig plekje te vinden om te pootjebaden.

Natuurlijk brengt zwemmen in een zwembad zijn eigen risico’s met zich mee. Urineweginfecties, oorontstekingen en buikloop zijn de meest voorkomende ziekten die hier worden opgelopen. Vuile zwembaden kunnen ook je ogen doen prikken en allerlei bacteriën en ziektekiemen herbergen – waaronder urine, uitwerpselen en zweet. In veel opzichten zijn zwembaden als een groot bad gevuld met veel vreemden.

Maar hoewel het duidelijk is dat zwemmen in buitenwater andere risico’s met zich meebrengt dan zwemmen in een zwembad, lijkt de vraag waar je het veiligst kunt zwemmen misschien niet meteen voor de hand liggend. Dus wat is het schoonst voor een duik: zwembaden, of rivieren, meren, kanalen en de zee? Laten we het bewijs eens bekijken.

Giftige wateren

In tegenstelling tot zwembaden waar het water zorgvuldig wordt gecontroleerd, verandert de samenstelling van buitenwateren voortdurend. Dit betekent dat chemicaliën kunnen uitlogen in wild water van nabijgelegen boerderijen of industriegebieden, dat dieren in het water kunnen poepen, en dat in bepaalde gebieden menselijk afvalwater legaal of op een andere manier in het water kan worden gedumpt (als je leidingen kunt zien, ga er dan niet in).

Er zijn misschien geen borden die waarschuwen voor plaatselijke gevaren, en de aanwezigheid van giftige stoffen is misschien niet duidelijk. Bij twijfel over de chemische veiligheid van buitenwater, is het beter er niet in te gaan. Als het water er niet goed uitziet of niet goed ruikt, vertrouw dan op uw instinct.

Er zijn ook natuurlijke gevaren voor buitenwateren in vergelijking met zwembaden, vooral in de zomer. Blauwalg is een soort bacterie die van nature voorkomt in ecosystemen van meren. In warme zomers heeft de alg de neiging zich te vermenigvuldigen en een poederachtig groen schuim (bekend als bloei) te vormen op het oppervlak van het meer. Deze blauwalgenbloei kan gifstoffen afgeven die schadelijk zijn voor mensen en soms dodelijk voor huisdieren.
Zwemmen in of inslikken van water dat giftige algen bevat kan leiden tot huiduitslag, oogirritatie, ernstige maagdarmklachten, koorts en spier- en gewrichtspijn.

Bacteriën en virussen

Diarree is de meest voorkomende ziekte in verband met zwemmen in open water, vaak als gevolg van verontreiniging met rioolwater. Je wordt ziek als je besmet water inslikt, dat bacteriën en virussen kan bevatten zoals E.coli en Norovirus.

Ratten die leven in riolen die grenzen aan zoetwaterrivieren of kanalen kunnen in hun urine ook de bacteriële ziekteverwekker Leptospira bij zich dragen, die Leptospirose (ziekte van Weil) veroorzaakt. De infectie treedt op als grond of water uit een meer, rivier of kanaal dat urine van besmette dieren bevat, wordt ingeslikt, in de ogen van een zwemmer of een snijwond terechtkomt.

Lees meer:
Uitwerpselen, urine en zweet – hoe smerig zijn hot tubs? Een microbioloog legt uit

Leptospirose kan lever- en nierschade veroorzaken, en kan dodelijk zijn als het niet behandeld wordt. Als u griep of geelzucht symptomen krijgt tot twee weken na het zwemmen in een rivier of kanaal, kan het een goed idee zijn om uw arts te vragen om een Leptospirose test.

Wat de zee betreft, bleek uit een studie uit 2018 dat mensen die in zeewater zwommen meer kans hadden op infecties van het oor, de neus, de keel en het maagdarmstelsel dan degenen die op het strand bleven. Het is dus een goed idee om je te wassen na het zwemmen in elk buitenwater, en zeker voor het eten.

Het oordeel

Als je alles bij elkaar optelt, zelfs met de mogelijkheid dat mensen in het zwembad plassen en poepen, zal een beheerd zwembad altijd een veiligere omgeving zijn om in te zwemmen. Zeker als je zaken als kwallensteken en de extra risico’s van zwemmen in koud water in overweging neemt.

Man zwemt in zwembad.

Zwembaden zijn veiliger.
Jacob Lund/Shutterstock

In vergelijking met een zwembad is de kans groter dat wilde zwemmers onwel worden van zwemmen in buitenwater, omdat er altijd potentieel ziekteverwekkende microben aanwezig zijn.

De kans dat zwembadwater, met voldoende chloordesinfectie en handhaving van de pH-waarde, besmettelijke micro-organismen bevat is veel kleiner en dus een veel veiliger omgeving voor recreatief zwemmen. Verwondingen en verdrinking zijn ook veel minder waarschijnlijk in zwembaden waar getrainde badmeesters en veiligheidsuitrusting aanwezig zijn.

Misschien biedt een buitenzwembad dus wel het beste van twee werelden – zwemmen met de zon op je rug in een sanitaire omgeving.

The Conversation

Primrose Freestone werkt niet voor, geeft geen advies, heeft geen aandelen in of ontvangt geen financiering van een bedrijf of organisatie die baat heeft bij dit artikel, en heeft geen relevante banden bekendgemaakt buiten zijn academische aanstelling.

Ubergeek Loves Coolblue

Zou je na het lezen van deze artikel een product willen aanschaffen?
Bezoek dan Coolblue en ontdek hun uitgebreide assortiment.