Kan neurotechnologie advocaten slimmere werknemers maken

Kan neurotechnologie advocaten slimmere werknemers maken?

Advocaten kunnen hun pruiken gaan inruilen voor electroencefalograms. DC Studio/Shutterstock

Cognitief verbeterde advocaten kunnen op een dag in onze rechtbanken werken. Een recent rapport van The Law Society of England and Wales suggereert dat het snel opkomende gebied van neurale technologie zou kunnen leiden tot “digitaal verbeterde” superadvocaten die in staat zijn om scherper te focussen of via een implantaat toegang te krijgen tot jurisprudentie.

Het rapport is breed en verstrekkend en beschrijft enkele van de meest recente vorderingen op het gebied van neurale technologie. Het beschrijft ook veel van de manieren waarop neurale technologie de praktijk en de handhaving van het recht in de toekomst zou kunnen beïnvloeden.

Lees meer:
Het is niet mijn schuld, mijn hersenimplantaat liet het me doen

Sommige van deze mogelijkheden zullen zich waarschijnlijk niet op korte termijn voordoen. Zo wordt in het verslag gesuggereerd dat “neurotechnologisch verrijkte” advocaten op een dag kunstmatige intelligentie met menselijke eigenschappen kunnen combineren. Dit zinspeelt op mogelijkheden zoals een advocaat die via een chip in de hersenen rechtstreeks toegang heeft tot juridische informatie.

Dat is een idee dat, hoewel het niet onmogelijk is, zo ver afstaat van wat we vandaag kunnen bereiken dat het dichter bij science fiction dan bij wetenschappelijke realiteit kan worden beschouwd. Sommige van de in het verslag beschreven mogelijkheden liggen echter veel dichter bij de realiteit dan velen zich wellicht realiseren.

Hersensignalen

Een van die mogelijkheden is het monitoren van de aandacht die advocaten aan hun werk besteden. Neurale technologie kan reeds passief de aandacht volgen en, zoals in het verslag wordt opgemerkt, zou dit advocaten in staat kunnen stellen hun aandacht in rekening te brengen in plaats van hun uren.

Neurale technologie voor het monitoren van aandacht kan op een paar verschillende manieren werken. Verreweg de meest gebruikte hardware voor aandachtsmonitoring is het elektro-encefalogram (EEG), dat op het hoofd wordt gedragen. EEG’s, die voor het eerst werden ontwikkeld in 1912, zijn recentelijk gekoppeld aan geavanceerde computerverwerking om de elektrische activiteit te registreren die wordt gegenereerd door grote groepen neuronen in de cortex van de hersenen.

Neurowetenschappers zijn het er algemeen over eens dat de activiteit in de frontale cortex samenhangt met de moeilijkheidsgraad van een taak en met de mentale werkbelasting. Activiteit in zowel de frontale als de centrale cortex correleert met vermoeidheid, terwijl men het er algemeen over eens is dat de posterieure gebieden van de cortex correleren met visueel-ruimtelijke aandacht. Connectiviteit tussen activiteiten in verschillende hersengebieden correleert ook met taakbetrokkenheid en aandacht.

EEG’s monitoren de activiteit van groepen neuronen.

Door deze hersengebieden te scannen en de metingen via een algoritme te verwerken, zijn EEG’s gebruikt om passief de aandacht te volgen, met een aantal aanzienlijke successen. In een recente studie werd bijvoorbeeld een systeem ontwikkeld om passief betrokkenheid en mentale vermoeidheid te monitoren. Het systeem werd getest in zowel een vluchtsimulator als tijdens een echte vlucht van een licht vliegtuig en was in staat om veranderingen in de mate van betrokkenheid en vermoeidheid te identificeren met een nauwkeurigheid van 87%.

Bewaking van aandacht

Aangezien EEG’s veilig zijn voor dagelijks gebruik en relatief goedkoop zijn, zouden zij relatief gemakkelijk kunnen worden ingezet in advocatenkantoren en andere instellingen. Recente toepassingen zijn onder meer het Unicorn-systeem, dat op de markt wordt gebracht als een instrument om te controleren wanneer kinderen met ADHD aandacht hebben, terwijl BrainCo zijn neurale technologie aanprijst als een systeem voor hersentraining, dat gebruikers helpt hun concentratieniveau te verhogen.

Er zijn aanzienlijke voordelen te behalen met neurale aandachtsmonitoring. De belangrijkste daarvan zijn waarschijnlijk de mogelijke voordelen voor de gezondheid en de veiligheid. Zo is bijvoorbeeld voorgesteld om mensen met ADHD te helpen met aandachtsmonitoring.

Lees meer:
Beeldvormende studie bevestigt verschillen in ADHD-hersenen

Aandachtsmonitors kunnen ook helpen om ongelukken in het verkeer te voorkomen. Ze kunnen bijvoorbeeld het aandachtsniveau van de bestuurder in de gaten houden, hem stimuleren om te pauzeren wanneer dat nodig is of zelfs een voertuig tot stilstand dwingen als het aandachtsniveau onder een kritische drempel zakt.

Er zijn nog meer voordelen op gebieden waar hoge aandachtsniveaus nodig zijn voor optimale prestaties. Bijvoorbeeld bij gamen, sport of in het leger presteren mensen het best als ze zeer aandachtig zijn. Sommige commerciële neurale technologie wordt reeds op de markt gebracht voor spelletjes en er bestaat aanzienlijke onderzoeksinteresse in de ontwikkeling van aandachtsmonitors voor militaire toepassingen. Hetzelfde kan nu worden gezegd van de juridische sector.

Een soldaat op een computer

De strijdkrachten zijn ook geïnteresseerd in het gebruik van aandacht-monitoring technologieën.
Kader Stockmateriaal/Shutterstock

Cognitief toezicht

Er zijn echter potentiële nadelen verbonden aan het gebruik van neurale technologie voor aandachtstoezicht. Zoals in het rapport van The Law Society wordt benadrukt, is de zogenoemde aandachtseconomie de laatste jaren snel gegroeid, en neurale technologie zou de arbeidskant van deze economie ingrijpend kunnen veranderen.

Gezien de recente inspanningen van veel industrieën om hulpmiddelen in te zetten voor het op afstand monitoren van werk tijdens de pandemie, is het gemakkelijk voor te stellen dat managers dat toezicht nog een stap verder willen brengen. Werkgevers zouden in de toekomst van hun werknemers kunnen eisen dat ze hoofdbanden dragen die de aandacht controleren, en die ofwel hoge aandacht belonen of afstraffen als de aandacht verslapt.

Lees meer:
Bazen die technologie gebruiken om personeel te bespioneren wordt de norm, dus hier is een realistische manier om ermee om te gaan

In het verlengde daarvan kun je je ook voorstellen dat werknemers prestatieverhogende drugs gaan gebruiken om hun aandacht op te voeren om bonussen te krijgen of te voorkomen dat ze ontslagen worden. Er zijn inderdaad al berichten dat sommige mensen, waaronder advocaten, drugs zoals Adderall gebruiken om te studeren of om vooruit te komen op het werk, zelfs zonder cognitief toezicht.

Pillen bij de voorzittershamer van een rechter

Adderall is een “zeer verleidelijk medicijn” genoemd voor mensen in de advocatuur.
Serhii Yevdokymov/Shutterstock

Publieke perceptie

Het gebruik van neurale technologie om een deel van onze mentale processen in de gaten te houden, roept diepgaande vragen op over hoe ver we bereid zijn onze mentale privacy op te geven.

Zoals met veel nieuwe technologieën, kan het van de context afhangen wat we bereid zijn te tolereren. Het is misschien redelijk om aan te nemen dat veel mensen graag vrijwillig gebruik zouden maken van een aandacht-monitoring systeem om hun gezondheid te verbeteren, hun opleiding te ondersteunen, of zelfs de verkeersveiligheid te vergroten. Maar veel minder mensen zullen wellicht bereid zijn om aandachtstoezicht te tolereren alleen maar om de productiviteit op de werkplek te verhogen.

Neurale technologieën zijn inderdaad niet altijd goed ontvangen, zelfs niet wanneer ze in relatief beperkte settings werden geïntroduceerd. BrainCo werd bijvoorbeeld gedwongen om proeven met zijn aandacht-monitoring systeem op een school in China stop te zetten, nadat ouders hun bezorgdheid over de privacy hadden geuit.

Bijgevolg moet er zowel ethisch als wettelijk toezicht zijn op neurale technologie, en het rapport van de Law Society pleit er zeer sterk voor dat dit wordt ontwikkeld. Het is ook belangrijk ervoor te zorgen dat de mogelijkheden van de moderne neurale technologie in het algemeen goed worden begrepen door het publiek.

Tenslotte is het de moeite waard om de woorden van de Amerikaanse basketbalcoach John Wooden te overwegen, die zei: “Verwar activiteit nooit met prestatie”. Neurale technologie alleen kan ooit alleen maar meten hoeveel aandacht er wordt besteed, niet of die aandacht waardevol of nodig is op een bepaald moment.

The Conversation

Ian Daly ontvangt financiering van Innovate UK via een partnerschap voor kennisoverdracht om neurale technologie voor aandachtsmonitoring te ontwikkelen.

Ubergeek Loves Coolblue

Zou je na het lezen van deze artikel een product willen aanschaffen?
Bezoek dan Coolblue en ontdek hun uitgebreide assortiment.