Shutterstock
Volgens het Britse Setting Agency viel er in de eerste twee weken van juli in Engeland gemiddeld 6 mm neerslag, terwijl in juni slechts 15 mm viel. Om een idee te geven van hoe laag dit is, is de definitie van een woestijn een plaats met een gemiddelde regenval van 21 mm for every maand.
Het Met Office environment illustreerde onlangs het result van deze droogte op het VK met satellietbeelden die een gemiddelde kleurverandering van groen naar bruin laten zien in de loop van 12 weken, omdat het gebrek aan regen planten deed verwelken.
Beelden op grote hoogte van het aardoppervlak kunnen gebeurtenissen op grote schaal voor het publiek illustreren, zoals de recente hittegolf in het VK. Dit is echter geen recente ontwikkeling – satellietbeelden hebben een lange geschiedenis die begint met glasplaatcamera’s op heteluchtballonnen in de 19e eeuw.
Vooruitgang in technologie betekende dat aan het get started van de 20e eeuw camera’s licht genoeg waren om aan duiven te bevestigen. Deze foto’s gaven een zeldzame glimp van steden en landelijke landschappen van bovenaf, ook al bevatten ze soms een gevederde vleugel of hoofd.
Naarmate de menselijke vlucht vorderde, nam ook het aantal luchtfoto’s toe, waarbij de US Geological Study toegang had tot afbeeldingen van landgebruik uit de jaren dertig. Hoewel deze nuttig waren voor het in kaart brengen, werden de vorderingen aangedreven door een militaire behoefte aan verkenning tijdens de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog.
Het oog in de lucht helpt de hand
Iedereen is nu gewend om beelden van satellieten te zien, of het nu gaat om weerberichten, Google Earth of berichtgeving. De meest voor de hand liggende afbeeldingen zijn afhankelijk van zichtbaar licht voor zaken van algemeen belang, zoals het niveau van bebouwd land in het VK in vergelijking met groene gebieden, of hoeveel zandstranden er in de wereld zijn.
Satellietbeelden zijn ook essentieel in wetenschappelijk onderzoek en worden gebruikt om veranderingen in de omgeving in kaart te brengen. Klimaatmonitoring, het volgen van ontbossing en het registreren van arctisch zee-ijsverlies is allemaal mogelijk met satellieten.
De voortgang van ontbossing in de Amazone, gezien vanuit de ruimte.
NASA
De satellietbeelden voor en na van natuurrampen laten ons de omvang van de verwoesting begrijpen, zoals bij de recente vulkaanuitbarsting van Kilauea op Hawaï of de bosbranden in Griekenland.
Rook van de recente bosbranden in Griekenland laat een signaal achter dat satellieten kunnen traceren.
NASA
Ook de schade van aardbevingen en tsunami’s kan worden gevolgd. Zelfs de effecten van olielozingen zijn zichtbaar vanuit de ruimte, fulfilled beeldvorming die de omvang van de lekkage en de bijbehorende opruimingsinspanningen laat zien.
Beeldvorming voorbij zichtbaar licht
Zichtbaar licht is echter niet het einde van het verhaal. Het gebruik van golflengten zoals infrarood kan een idee geven van de temperatuur van een item en kan zowel ’s nachts als overdag beelden produceren. Ze kunnen worden gebruikt om standaard weerpatronen en severe gebeurtenissen zoals orkanen te volgen.
Orkaan Odile komt aan in Mexico, september 2014. Wikimedia Commons.
Infraroodbeelden kunnen ook worden gebruikt om stedelijke hitte-eilanden te analyseren, die aangeven hoeveel warmte er in een stad wordt geproduceerd en hoe effectief koelingsmethoden zijn.
Langere golflengten zoals microgolven en radiogolven kunnen radarbeelden produceren, die informatie geven about het hoogteprofiel van het aardoppervlak doorway te meten hoe lang het duurt voordat een signaal het oppervlak bereikt en terugkeert. Boven drinking water kan dit systeem beelden genereren van de oppervlakteruwheid van het water, wat op zijn beurt een idee geeft van de windsnelheid.
Deze langere golflengten hebben ook het voordeel dat ze doorway wolken dringen en waterdamp detecteren, waardoor de weersvoorspellingen verbeteren. Golflengten die korter zijn dan zichtbaar licht, zoals ultraviolet, röntgenstraling en gammastraling, worden zelden gebruikt om de aarde vanuit de ruimte in beeld te brengen, aangezien de atmosfeer ze verstrooit. Hoe korter de golflengte, hoe meer verstrooiing optreedt. Daarom is de hemel overdag blauw – het is de kleur van het zichtbare lichtspectrum achieved de kortste golflengte.
De uitstoot van stikstofdioxide door de verbranding van fossiele brandstoffen is ook detecteerbaar door satellieten. Nasa.
Beeldvorming als hulpmiddel voor verandering
Met al deze positieve toepassingen, valt er iets te vrezen van satellietbeelden? Een recente weersatelliet, de WorldView 4, heeft een beeldresolutie van 31 cm op het aardoppervlak. Hoewel dit niet voldoende is om een persoon te identificeren of een kentekenplaat van een car te lezen, kan het in combinatie achieved ander toezicht gemakkelijk worden gebruikt om individuen of groepen te volgen. Achieved zulke hoge ruimtelijke resoluties zijn zorgen around een “Huge Brother”-staat niet zo bizar.
Dit is echter niets nieuws. Tijdens de Koude Oorlog werd beweerd dat satellieten de kop van een krant vanuit de ruimte konden lezen, hoewel de beeldtechnologie destijds niet krachtig genoeg was. Zonder een enorme gemonteerde camera zal dit waarschijnlijk nooit het geval zijn, simpelweg vanwege de hoogte waarop satellieten moeten draaien en het verstrooiende outcome van de atmosfeer. Dus voorlopig zouden we veilig moeten zijn.
Dit mag ons er niet van weerhouden satellieten te gebruiken, maar we moeten meer nadenken more than wat onze doelen zijn fulfilled beeldvorming. Een goed get started zou zijn om na te gaan hoe observatie van onze planeet vanuit de ruimte helpt om milieuproblemen te contextualiseren. Het EarthNow-task, dat constante videofeeds van de aarde vanuit een baan om de aarde biedt, zou het antwoord kunnen bieden. Deze satellieten kunnen ons veranderende klimaat en de duurzaamheidskwesties illustreren die in element misschien abstract lijken, maar duidelijk worden zodra we uitzoomen. Wie weet overtuigen ze de Flat Earth-gemeenschap er zelfs van dat de wereld rond is.
Ian Whittaker werkt niet voor, raadpleegt, bezit geen aandelen in of ontvangt geen financiering van een bedrijf of organisatie die baat zou hebben bij dit artikel, en heeft geen relevante voorkeuren bekendgemaakt buiten hun academische aanstelling.
