Overlevingscurves voor acht zuivere rassen. Border collie (donkerblauw), border terriër (lichtblauw), bulldog (groen), Franse bulldog (rood), labrador retriever (oranje), mastiff (paars), dwergteckel (roze) en mopshond (bruin). Alle rashonden verschillen aanzienlijk van kruisingen (lichtpaars). Liliya Kulianionak/Shutterstock
Het Verenigd Koninkrijk wordt al lang beschouwd als een land met een van de sterkste dierenwelzijnswetten ter wereld. Beginnend met de wet van Martin over de wrede behandeling van vee, via de Animal Welfare Act 2006 en vervolgens de wet van Finn om dienstdieren te beschermen, heeft de Britse dierenwelzijnswetgeving geprobeerd om het leed en de wreedheid tegen dieren te verminderen. Maar wat gebeurt er als gezelschapsdieren lijden of korter leven, alleen vanwege hun genetische opmaak?
Honden leven gemiddeld 10-13 jaar, wat ruwweg overeenkomt met 60-74 mensenjaren.
Kleine honden met een lange neus hebben de hoogste levensverwachting in het Verenigd Koninkrijk, terwijl reuen van middelgrote, platte rassen zoals Engelse bulldogs de laagste levensverwachting hebben, volgens een nieuwe studie gepubliceerd in Scientific Reports. De resultaten van het onderzoeksteam waren gebaseerd op gegevens van meer dan 580.000 individuele honden van meer dan 150 verschillende rassen en zouden kunnen helpen bij het identificeren van de honden die het meeste risico lopen op een vroege dood.
Het onderzoek is belangrijk, niet in de laatste plaats vanwege de omvang en reikwijdte, maar ook omdat er eerder heel weinig onderzoek van dit type is gedaan. We hebben levensverwachtingstabellen en onderzoeken voor mensen die laten zien hoe lang we naar verwachting zouden kunnen leven op basis van een aantal factoren. Maar er is heel weinig onderzoek gedaan naar de levensverwachting van honden, waarbij gekeken is naar hoe verschillende factoren de levensduur beïnvloeden.
Het onderzoeksteam creëerde een database van 584.734 honden met behulp van gegevens uit 18 verschillende Britse bronnen. Deze omvatten rasregisters, dierenartsen, verzekeringsmaatschappijen, liefdadigheidsinstellingen voor dierenwelzijn en academische instellingen.
De opgenomen honden waren van een van de 155 zuivere rassen of geclassificeerd als een kruising, en 284.734 van de honden waren overleden voordat ze werden toegevoegd aan de database. Ras, geslacht, geboortedatum en datum van overlijden (indien van toepassing) werden opgenomen voor alle honden.
Raszuivere honden werden ingedeeld in categorieën voor grootte (klein, middelgroot of groot) en hoofdvorm (kortneus, middelgroot en langneus) op basis van de literatuur van de Kennel Club. De onderzoekers berekenden vervolgens de mediane levensverwachting voor alle rassen afzonderlijk en vervolgens voor de kruisinggroep. Tot slot berekenden ze de levensverwachting voor elke combinatie van geslacht, grootte en hoofdvorm.
Overlevingscurves voor 8 rashonden: Border Collie (donkerblauw, x̃ = 13.1), Border Terrier (lichtblauw, x̃ = 14.2), Bulldog (groen, x̃ = 9.8), Franse Bulldog (rood, x̃ = 9.8), Labrador Retriever (oranje, x̃ = 13.1), Mastiff (paars, x̃ = 9.0), Dwergteckel (roze, x̃ = 12.2) en Mopshond (bruin, x̃ = 11.6).
McMillan, K.M., Bielby, J., Williams, C.L. et al. / Scientific Reports, CC BY
Hoe lang leven honden?
Deze studie van onderzoekers van de Dogs Trust geeft ons nieuwe informatie over de levensverwachting van onze hondachtige metgezellen. De onderzoekers ontdekten dat kleine vrouwtjeshonden met een lange neus de langste levensduur hadden van alle zuivere rassen, met een mediane levensduur van 13,3 jaar. Maar rassen met platte snuiten hadden een mediane levensduur van 11,2 jaar, en een 40% verhoogd risico op een korter leven dan honden met een middellange snuit, zoals spaniels.
Onder de 12 meest populaire rassen, die goed waren voor meer dan 50% van alle geregistreerde zuivere rassen in de database, hadden labradors een mediane levensverwachting van 13,1 jaar, jack russell terriers hadden een mediane levensverwachting van 13,3 jaar, en cavalier king charles spaniels hadden een mediane levensverwachting van 11,8 jaar.
Zuivere rassen hadden een hogere mediane levensverwachting dan kruisingen (12,7 jaar vergeleken met 12,0 jaar), terwijl vrouwelijke honden een iets hogere mediane levensverwachting hadden dan reuen (12,7 jaar vergeleken met 12,4 jaar).
De ethiek van het ouder worden
Onderzoek heeft eerder gewezen op een groeiende populariteit van honden met een kleine neus, zoals bulldograssen en mopshonden. Deze honden zijn in de mode en zeer gewild als huisdier, maar zijn gevoelig voor verschillende gezondheidsproblemen, waaronder brachycephalic obstructive airway syndrome (Boas).
Deze mogelijk levensbedreigende aandoening omvat symptomen zoals hijgen, oververhitting, inspanningsintolerantie, kokhalzen, gastro-intestinale symptomen en verstoorde slaappatronen. Voor sommige van deze honden is hun leven dus mogelijk getekend door lijden. Dit nieuwste onderzoek toont aan dat ze waarschijnlijk ook korter zullen leven.
Dit roept vragen op over hondenbezit en de ethiek van het fokken van honden die waarschijnlijk aan Boa’s lijden. Het zou als wreed kunnen worden gezien om honden te fokken die de neiging hebben om te lijden of er zeker aan zullen lijden.
Andere landen, waaronder Nederland, hebben overwogen om het fokken van deze honden te beperken om dergelijk lijden te voorkomen en we zouden kunnen verwachten dat de Britse wet dit zou overwegen. Maar hoewel de Animal Welfare Act het veroorzaken van onnodig lijden strafbaar stelt, heeft dit betrekking op het lijden van een beschermd dier dat al in leven is.
Het is dus onwaarschijnlijk dat het fokken van een dier met Boas onder deze bepalingen valt en als de eigenaar eenmaal eigenaar is van een hond met Boas, moet hij dat gezelschapsdier behandelen in overeenstemming met zijn normale functies. Hoewel deze aandoeningen problematisch kunnen zijn als ze een natuurlijk onderdeel zijn van de opmaak van de hond, is er geen sprake van onnodig lijden door het simpelweg hebben van de hond.
De wetten op het dierenwelzijn bevatten de plicht om te zorgen voor een goed dierenwelzijn. Dit betekent dat hondeneigenaren de behoeften van hun gekozen gezelschapsdier moeten begrijpen en erop moeten kunnen vertrouwen dat ze daarin kunnen voorzien.
Naast het identificeren van mogelijke richtingen voor toekomstig onderzoek en interventies op het gebied van dierenwelzijn, biedt deze studie belangrijke informatie die sommige potentiële eigenaren kan helpen bij het maken van de juiste keuze voor een hond.
Angus Nurse heeft eerder financiering ontvangen van het Department for Environment Food and Rural Affairs om de kwestie van gevaarlijke honden en verantwoordelijk hondenbezit te onderzoeken.
