Pexels/ajay donga
Het is één ding om te weten wat mensen gelukkig maakt, maar iets heel anders om zelf een gelukkig leven te leiden. Ik kreeg pas echt de smaak van geluk te pakken toen ik mijn decennialange carrière als geluksacademicus opgaf, alles wat ik voor vele maanden nodig had op een fiets pakte en me een weg om de wereld begon te slingeren naar Bhutan.
Voor degenen die niet bekend zijn met Bhutan, het is een klein koninkrijk in de Himalaya, beroemd omdat het al zijn nationale beleidsbeslissingen baseert op geluk.
Wat een bestemming, wat een reis.
En ik zou meer over geluk leren dan als academicus. Dat wil niet zeggen dat ik de kennis uit boeken en brieven niet waardeer. Maar er is veel te zeggen voor directe levenservaring.
Hieronder staan enkele van de belangrijke dingen die ik leerde op een reis naar geluk.
Voor duurzaam geluk, ga diep
Als mensen het over geluk hebben, wijzen sommigen het af als een haalbaar maatschappelijk doel, omdat geluksbeleid verkeerd kan worden opgevat als mensen die de hele tijd lachen en glimlachen.
Maar hoe aangenaam glimlachen en lachen ook zijn, het is niet realistisch of wenselijk om dat altijd te doen. Moeilijke emoties zijn een natuurlijk onderdeel van het leven. Tegenwoordig hou ik van huilen – het is een belangrijke uitlaatklep. En angst, waar ik gevoelig voor ben, is iets waar ik open en nieuwsgierig naar ben in plaats van me ervoor te verstoppen.
Dit artikel maakt deel uit van Quarter Life, een serie over de problemen van twintigers en dertigers. Van de uitdagingen van het begin van een carrière en het zorgen voor onze geestelijke gezondheid, tot de opwinding van het stichten van een gezin, het adopteren van een huisdier of gewoon het maken van vrienden als volwassene. De artikelen in deze serie onderzoeken de vragen en brengen antwoorden als we door deze turbulente periode van het leven navigeren.
Misschien bent u geïnteresseerd in:
Kamerplanten zien er niet alleen leuk uit – ze kunnen ook je mentale gezondheid een boost geven
Hoe de filosofie achter de Japanse kunstvorm kintsugi ons kan helpen met falen om te gaan
Tijd verstandig besteden – wat jongeren kunnen leren van gepensioneerden
Het soort geluk dat ik waardeer is dieper – gegrond in verbinding, doel en hoop, maar heeft ook ruimte voor verdriet en angst. Het is dit soort geluk dat een land als Bhutan nastreeft, en ik denk dat meer landen (en mensen) dat ook zouden moeten doen.
Geluk is te vinden in het alledaagse.
Pexels/Gabriela Cheloni
Heb doelen maar bereid je voor om ze los te laten
Doelen kunnen nuttig zijn. Ze geven richting aan ons dagelijks leven. Maar het is gemakkelijk om ons te laten meeslepen in het bereiken van een resultaat, in de overtuiging dat ons geluk ervan afhangt.
In plaats van in wat psychologen flow noemen – een meeslepende, in-de-moment staat van zijn – kunnen we hardnekkig doorgaan op weg naar een doel. Ook al zal het bereiken van ons doel ons niet altijd geluk brengen.
Toen ik naar Bhutan fietste, liet ik vele malen het idee los dat ik Bhutan ooit zou bereiken, en daardoor zorgde ik ervoor dat mijn reis doelgericht en plezierig bleef. En toen ik aankwam, hoe mooi Bhutan ook was, overheersten uitputting en heimwee. Als we onderweg niet gelukkig zijn, moeten we ons afvragen of het wel de moeite waard is om te gaan.
IJzeren kettingbrug van het Tamchog Lhakhang klooster, Paro rivier, Bhutan.
Shutterstock/Sabine Hortebusch
Laat je niet misleiden door verhalen
Er zijn veel verhalen over wat een gelukkig leven inhoudt, maar ze worden niet altijd ondersteund door betrouwbaar bewijs. Een voorbeeld is het hierboven beschreven “als ik dit bereik, zal ik gelukkig zijn” verhaal. Een ander populair verhaal is dat geld geluk koopt. Ik heb een groot deel van mijn onderzoekscarrière besteed aan het onderzoeken hiervan (en heb 18 maanden nederig gereisd).
Wat duidelijk is, is dat het hebben van meer geld (voorbij het punt van bevrediging van basisbehoeften) inconsequent is in vergelijking met het hebben van goede relaties, het zorgen voor onze geestelijke en lichamelijke gezondheid, en zinvol leven in overeenstemming met onze overtuigingen en waarden. Toch worden deze zaken helaas vaak opgeofferd in het streven naar meer.
Deze verhalen blijven bestaan omdat ze een economisch systeem ondersteunen dat is ontworpen om het BBP te verhogen in plaats van het welzijn van mensen en de planeet te verbeteren.
Laat anderen geven
Warme en liefdevolle relaties zijn essentieel voor een gelukkig leven. Toch betekent dat niet dat deze gemakkelijk te verkrijgen zijn.
Als academicus zag ik in de gegevens hoe belangrijk relaties zijn voor geluk. Maar zoals velen had ik het moeilijk om ze in mijn eigen leven te realiseren. We worden niet zo geleerd en denken vaak dat mensen alleen van ons zullen houden als we aan bepaalde criteria voldoen, in plaats van onvoorwaardelijk om wie we zijn.
Geniet van je tijd met anderen en laat ze er voor je zijn.
Pexels/Rodnae Productions
Wat me tijdens mijn fietsreis het meest schokte was de vriendelijkheid en vrijgevigheid van mensen. Mensen nodigden me uit in hun leven, boden me eten of onderdak aan, zelfs als ze weinig bezaten. Toen ik op weg ging, was ik ofwel wantrouwig tegenover deze vrijgevigheid, ofwel te snel op weg om te overwegen te stoppen. Maar mettertijd leerde ik mensen binnen te laten, en dat leidde tot diepere banden en meer geluk.
Je kunt een crisis doorstaan
Ik had Bhutan niet kunnen bereiken op de fiets zonder een crisis of twee. We worden allemaal wel eens geconfronteerd met een crisis. We kunnen onze wonden likken en weer in het zadel kruipen, maar om psychologisch door een crisis heen te komen, hebben we steun van anderen nodig. We moeten onszelf ook de tijd gunnen om te begrijpen wat er is gebeurd en ervoor zorgen dat we doelgericht verder gaan. Dit alles is essentieel voor veerkracht, en heeft mij geholpen op mijn reis.
Je kunt het miljoenenhotel niet verslaan
Er gaat niets boven liggen onder de sterren na een hele dag fietsen door de bergen. Mensen zijn van de natuur, maar toch brengen we zo veel van onze tijd binnenshuis door in bebouwde, vaak gekunstelde, sociale ruimten die niet aan fundamentele behoeften voldoen. De natuur is essentieel voor ons welzijn – niet alleen om ons op dat moment rustig en vredig te voelen, maar ook om het menselijk leven voor toekomstige generaties in stand te houden.
Christopher Boyce is verbonden aan BiGGAR Economics, een onafhankelijk economisch adviesbureau, en Health in Mind, een liefdadigheidsinstelling op het gebied van geestelijke gezondheid.
