Bij Dixie D'Amelio is onlangs PMDD vastgesteld. Ron Adar/ Shutterstock
Zangeres en social media ster Dixie D’Amelio onthulde onlangs op Instagram dat ze de diagnose premenstruele dysforie stoornis (PMDD) heeft gekregen. In haar post deelde ze hoe de aandoening haar het gevoel gaf dat ze “hier niet meer wilde zijn” en dat ze zich nog nooit “zo laag” had gevoeld.
Maar hoewel PMDD één op de 20 vrouwen treft, weten maar weinig mensen ervan. Dit betekent dat velen – net als D’Amelio – jarenlang kunnen lijden zonder te weten waarom ze zich zo voelen, en niet de hulp krijgen die ze nodig hebben. Gemiddeld duurt het 12 jaar voordat mensen de juiste diagnose krijgen.
Wat is PMDD?
Premenstural dysphoric disorder is een ernstige stemmingsstoornis, waarbij mensen in de week of twee voor hun menstruatie verontrustende en beangstigende psychische symptomen ervaren.
Dit artikel maakt deel uit van Quarter Life, een serie over de problemen van twintigers en dertigers. Van de uitdagingen van het begin van een carrière en het zorgen voor onze geestelijke gezondheid, tot de opwinding van het stichten van een gezin, het adopteren van een huisdier of gewoon het maken van vrienden als volwassene. De artikelen in deze serie onderzoeken de vragen en brengen antwoorden als we door deze turbulente periode van het leven navigeren.
Misschien bent u geïnteresseerd in:
Moet ik foto’s van mijn kinderen online zetten? Dit is wat nieuwe ouders moeten weten over sharenting
Vier manieren om een vriend of geliefde met lange COVID te steunen
Zonnebrandcrème: dit is waarom het een essentieel anti-verouderingsmiddel is
PMDD is niet hetzelfde als PMS. Ze verschillen aanzienlijk in ernst. Tot 80% van de vrouwen heeft last van PMS-symptomen, die zowel emotionele als fysieke symptomen kunnen veroorzaken, zoals pijnlijke borsten, een opgeblazen gevoel, huilerigheid of prikkelbaarheid. PMS-symptomen zijn meestal beheersbaar en hebben geen ernstige gevolgen voor het dagelijks leven.
PMDD daarentegen heeft een invaliderende invloed op het dagelijks leven en kan zelfs relaties, opleiding en werk beïnvloeden. Hoewel veel van de lichamelijke symptomen hetzelfde zijn als bij PMS, hebben mensen met PMDD veel ernstigere psychologische symptomen. Deze omvatten stemmingswisselingen, een gevoel van hopeloosheid, angst, prikkelbaarheid, een overweldigd gevoel en concentratieproblemen.
Sommige mensen krijgen voor het eerst last van PMDD rond de tijd dat hun menstruatie begint. Maar anderen kunnen de aandoening later ontwikkelen, bijvoorbeeld na een zwangerschap, of nadat ze zijn gestopt met het geven van borstvoeding aan hun kind.
Hoewel de oorzaken van PMDD niet volledig worden begrepen, onderzoekt lopend onderzoek verschillende mogelijke mechanismen. Deze omvatten genetische factoren, langdurige blootstelling aan het hormoon progesteron en een van de chemische stoffen waarin het wordt afgebroken (allopregnanolon), een onregelmatige relatie tussen de hormonen oestrogeen en serotonine, verschillen in de hersenstructuur en zelfs een voorgeschiedenis van trauma.
Hoe wordt het behandeld?
De meeste mensen met PMDD ervaren gedachten aan zelfbeschadiging en zelfmoord. Eén op de drie mensen met PMDD doet een poging tot levensbeëindiging. Daarom is het zo belangrijk om het bewustzijn over de aandoening te vergroten, zodat meer mensen de hulp kunnen krijgen die ze nodig hebben.
Als je vermoedt dat je PMDD hebt, is het belangrijk een huisarts te bezoeken om een diagnose te krijgen. Maar voordat je dat doet, wil je je menstruatiecyclus minstens twee maanden lang volgen. Dit is essentieel, omdat je je arts dan maandelijkse patronen in je stemming kunt laten zien, en hoe dit verschillende aspecten van je leven beïnvloedt. Er zijn veel apps die je kunt gebruiken om je hierbij te helpen, of je kunt het vastleggen in een dagboek.
Gebruik een dagboek of app om maandelijkse patronen in je symptomen bij te houden.
antoniodiaz/ Shutterstock
PMDD wordt doorgaans op een paar verschillende manieren behandeld. Het behandelplan dat je krijgt is misschien niet hetzelfde als dat van de volgende persoon.
Veel mensen zullen antidepressiva krijgen, bekend als serotonine-selectieve heropnameremmers (SSRI’s). Deze kunnen binnen enkele uren werken om de symptomen van mensen met PMDD te verbeteren. Hoewel SSRI’s dagelijks kunnen worden ingenomen, kunnen ze ook alleen worden ingenomen wanneer de symptomen elke maand terugkeren.
Een andere veel voorkomende behandeling is het voorschrijven van hormonale anticonceptiemiddelen die de eisprong voorkomen, zoals de pil. Dit helpt de sterke veranderingen in de hormoonspiegels te voorkomen die PMDD-episodes uitlokken.
Mensen die niet reageren op SSRI’s of orale anticonceptiemiddelen kunnen alternatieve behandelingen krijgen, zoals GnRH-analogen, die vrouwen in een tijdelijke kunstmatige chemische menopauze brengen. Het laatste redmiddel voor vrouwen die geen succes hebben gehad met andere behandelingen is oophrectomie, waarbij de eierstokken operatief worden verwijderd.
Wat kunt u doen?
Het kan eng zijn om te horen dat je misschien PMDD hebt. Maar gelukkig is er steun. De International Association of Premenstrual Disorders, bijvoorbeeld, heeft veel uitstekende bronnen, niet alleen voor jou, maar ook voor je dierbaren en gezondheidswerkers. Ze geven informatie over PMDD en hoe je ermee om kunt gaan.
Collegiale ondersteuning kan ook een levensredder zijn. Weten dat je mensen hebt met wie je kunt praten over je ervaringen of die hetzelfde doormaken, kan je kracht en hoop geven. Zelfs als je geen vrienden hebt die iets soortgelijks meemaken, zijn er gemodereerde ondersteuningsforums, video-ondersteuningsgroepen en sociale mediaplatforms waar je een online gemeenschap kunt vinden van andere mensen die met PMDD leven.
PMDD werd pas in 2013 erkend als een medische aandoening, wat vrij recent is in medische termen. Dit betekent dat er nog veel werk aan de winkel is om de diagnose en behandeling van de aandoening te verbeteren. Dit is iets waar mijn eigen onderzoek zich op richt.
Meer bekendheid geven aan PMDD is cruciaal om mensen te helpen toegang te krijgen tot de juiste ondersteuning, maar ook om gezondheidswerkers voor te lichten over de symptomen en behandelingsmogelijkheden. Maar dankzij mensen als D’Amelio wordt er eindelijk over PMDD gepraat – wat er hopelijk toe zal leiden dat meer mensen eindelijk de hulp krijgen die ze nodig hebben.
Lynsay Matthews ontvangt financiering van Research England en de Economic and Social Research Council voor PMDD-onderzoek. Lynsay is verbonden aan de Schotse regering als lid van hun Cross Party Group on Women's Health.
