Gemeenschappelijk baden kan behoorlijk smerig worden. monic zrivoic/Shutterstock
Al vele eeuwen baden we in gemeenschappelijk water. Soms voor de reinheid, maar vaker voor het plezier. Inderdaad, in het oude Griekenland werden baden genomen in zoet water, of soms in de zee – die werd beschouwd als een heilige plaats gewijd aan lokale goden en dus beschouwd als een daad van aanbidding.
Maar het waren de Romeinen die door de staat gesponsorde aquaducten aanlegden om grootschalige openbare baden mogelijk te maken. Deze werden voornamelijk gebruikt voor ontspanning, maar ook voor meer privé pleziertjes. Ja, de openbare baden waren vaak de plek waar de Romeinen de vuile was deden – soms met hun badmeesters slaven.
Twee millennia later voelen we ons nog steeds aangetrokken tot gemeenschappelijk baden, hoewel veel mensen nu hun eigen hot tub of jacuzzi hebben – de verkoop daarvan steeg enorm tijdens de pandemie.
Voor wie geen eigen bad heeft, is er altijd nog de plaatselijke sportschool of spa. En veel ziekenhuizen hebben er ook een. Jacuzzi’s worden namelijk vaak therapeutisch gebruikt om gewrichtsontstekingen bij reuma- en artrosepatiënten te verlichten en te behandelen. Jacuzzi’s worden in veel opzichten beschouwd als een luxe verwenervaring – een die zowel ontspannend als verjongend is.
De warmte van het water in de jacuzzi verwijdt op natuurlijke wijze de bloedvaten, wat onze spieren helpt ontspannen en pijnlijke gewrichten verlicht. Het warme water en het gezelschap van de baders zorgen niet alleen voor lichamelijk comfort, maar ook voor een gevoel van psychologisch welzijn.
Bacteriën, virussen en schimmels
Maar het is ook goed om te bedenken dat wanneer we in het water van een jacuzzi stappen, alles wat we op onze huid hebben, in het warme water terechtkomt dat om ons heen wervelt. Dat geldt ook voor de ongeveer 100 mg ontlasting die gewoonlijk tussen onze billen zit. Dit betekent dat u, terwijl u zich in het warme water ontspant, waarschijnlijk de bacteriën, virussen en schimmels van het lichaam van uw jacuzzi partner inademt of inslikt.
Hoe meer mensen in de jacuzzi, hoe meer uitwerpselen en zweet in het water terechtkomen (en urine als iemand in het water heeft geplast). En deze lichaamsafzettingen kunnen door de bacteriën gebruikt worden als directe voedingsstoffen.
‘Ik hou er gewoon van als we samen fecaliën delen.’
DGLimages/Alamy Stock Photo
Aangezien eigenaren van jacuzzi’s wordt aangeraden het water in hun baden slechts ongeveer om de drie maanden te verversen, zullen er bacteriën groeien. Voor de microbiologische veiligheid hebben de meeste jacuzzi’s die water recirculeren filters die microben verwijderen en wordt het water behandeld met microbiciden (die ziektekiemen doden) zoals chloor, broom of andere ontsmettingsmiddelen om het aantal bacteriën onder controle te houden.
Dergelijke chemicaliën zijn giftig en veroorzaken huid- en oogirritatie. Daarom wordt gebruikers van jacuzzi’s aangeraden zich na het baden te douchen (en ook ervoor te douchen). De temperatuur van het water in een jacuzzi (ongeveer 40°C of 104°F) kan ook ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken, zoals oververhitting van de kern, wat kan leiden tot een flauw gevoel of zelfs bewustzijnsverlies en mogelijk verdrinking.
Dit geldt vooral voor zwangere vrouwen en kinderen en mensen met onderliggende gezondheidsproblemen, die altijd hun huisarts moeten raadplegen alvorens een jacuzzi te gebruiken. Daarom worden de meeste sessies geadviseerd niet langer dan ongeveer 15 minuten te duren en moeten ze onder toezicht staan.
Vuil of smerig?
Terwijl persoonlijke jacuzzi’s microbiologisch relatief veilig kunnen zijn, kunnen openbare (hotel of spa) jacuzzi’s potentieel zeer veel infectieveroorzakende bacteriën (ziektekiemen) bevatten, vooral als het water wordt gerecycleerd.
Het kernprobleem is de slechte naleving door het publiek van de richtlijnen voor persoonlijke hygiëne en onvoldoende onderhoud van de waterbehandeling. Slecht onderhouden openbare jacuzzi’s kunnen leiden tot uitbraken van infecties door mensgebonden bacteriën die goed overleven in water.
Deze omvatten E.coli, Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa en Legionella pneumoniae. Deze Jacuzzi pathogenen kunnen darminfecties, diarree, septikemie, huidinfecties, infecties van de urinewegen en infecties van de luchtwegen, waaronder de veteranenziekte, veroorzaken.
Legionellabacteriën worden met name aangetroffen in de waterdruppels in de stoom van de jacuzzi en het inademen van de besmette stoom kan leiden tot de ontwikkeling van een levensbedreigende longontsteking.
Het infectierisico van jacuzzi’s is zelfs zo groot dat in de VS de Centers for Disease Control officieel advies heeft uitgebracht over hoe dit te voorkomen.
Dus als je toch van een hot tub of een jacuzzi wil genieten, is er dan een manier om te weten of het veilig is of niet? Er zijn enkele duidelijke tekenen van een jacuzzi vol bacteriën. Wanneer urine en andere lichaamsvloeistoffen zoals zweet zich mengen met de chloor die gebruikt wordt om het water van de jacuzzi te desinfecteren, ontstaat een irriterende stof, een prikkelende chemische stof die chloramine heet en die pijnlijke ogen veroorzaakt wanneer je in openbare zwembaden zwemt.
Hoe meer baders hun lichaamssappen afgeven, hoe sterker de geur van de chloramine (die een beetje naar bleekmiddel ruikt) en hoe groter de kans dat de jacuzzi van de spa of het hotel weinig desinfectiemiddel en veel bacteriën bevat. Dus als de jacuzzi sterk ruikt, is de kans groot dat hij onveilig is om te gebruiken – ook al ziet het water er schoon en helder uit, al is het ook de moeite waard op te merken dat het water troebeler wordt naarmate het langer zonder chemicaliën is.
Primrose Freestone werkt niet voor, geeft geen advies, heeft geen aandelen in of ontvangt geen financiering van een bedrijf of organisatie die baat heeft bij dit artikel, en heeft geen relevante banden bekendgemaakt buiten zijn academische aanstelling.
